Zetka w gałązkach, czyli o spełnianiu marzeń własnymi ręcami (Z7 35)

Była sobie działka… Działka budowlana, płaska, z drogą gminną od strony ulicy i rowem przydrożnym. Nikt z rodziny działki nie chciał zagospodarować, ale właścicielka - moja babcia - wiedziała, że marzenia się spełniają, więc czekała cierpliwie. I tak oto doczekała się naszej decyzji o budowaniu domu. Podarowała nam działkę. A właściwie jej niezabudowaną część, którą należało wydzielić jako osobny autonomiczny kawałek.

Tak oto od lipca tego roku bujam się z wydzieleniem działki 8 arowej.

Oczywiście na początku przygody nie miałam pojęcia, że musi to być 8 ar.

Od gminy zakupiłam wypis i wyrys z miejscowego planu zagospodarowania, w którym były różne ciekawe rzeczy mówiące o tym, jak to w naszym wolnym kraju można wszystko, pod warunkiem, że jest zgodne z pomysłami władz gminy. Kosztowało mnie to 70 zł, ale okazało się być podstawą do wytyczania granic nowej działki, jak i szukania projektu domu.

Następnie miejscowemu fachowcowi geodecie zleciłam prace wszelakie. Rozpisywać się tu nie będę, w skrócie jedynie podam, że polegało to na zatwierdzeniu w gminie projektu podziału działki, najpierw wstępnego, potem docelowego, ujawnieniu granic, okazaniu ich zainteresowanym oraz sąsiadom i wkopaniu słupków granicznych.

Skutkiem wszystkich działań było otrzymanie wypisu z rejestru gruntów, który to cenny dokument znalazł się w moich rękach dopiero w zeszłym tygodniu!! Krótko/długo? Dla mnie ciągnęło się to w nieskończoność. Teraz dopiero możemy udać się do notariusza i działka stanie się naszą własnością

Koszt geodety – 3,2 tys. zł: podział, jeżdżenie, uzgadnianie, pobieranie dokumentów z urzędów, mapa do celów projektowych.

Teraz zdjęcia bohaterki dzisiejszego wpisu pobrane ze street view:

A tak prezentuje się na mapie (czerwony kolor to granice działki):

Wjazd od strony południowej nie jest szczytem marzeń, ale ja nie narzekam. To moje rodzinne strony, w których spędziłam 6 lat dzieciństwa. Kawałek dalej rośnie las, z drugiej strony widok na góry. Jest pięknie!

Stało się! Nadejszła wiekopomna chwila, udało się przekonać ślubnego i tak! Będziemy budować własną hacjendę

Z racji ograniczonego budżetu, posiadania wiedzy o partactwie wszelakim oraz jakichś tam doświadczeń z remontu, renowacji, wykańczania (się) i tworzenia czegoś z niczego, dom w większości powstawał będzie naszymi ręcami.

Po burzliwych obradach i przekopaniu niezliczonych ilości projektów w sieci, wyłonił się ideał: taadaam! Z7 35.

35 stopni nachylenia połaci dachu narzuciła nam "kochana" gmina, co przy naszych założeniach:

1. dom parterowy,

2. strop drewniany,

znacznie ograniczyło pole manewru.

Tak prezentuje się dom wg rysunku biura Z500

Do projektu chcemy wprowadzić drobne zmiany, ale o tym następnym razem :)

Nie będę ukrywać, że punktem przełomowym w moim życiu było odkrycie dziennika budowy Netbeta - to dzięki niemu udało się uwierzyć, że budowa domu jest w naszym zasięgu, że da się to zrobić. Swojemu ślubnemu przemycałam podstępnie dowcipne wpisy i fotki Cedryka, aż poczyniły spustoszenie w jego psychice i dał się przekonać Netbet dzięki!

Serdecznie dziękuję także Iwonce i Mariuszowi za ich dziennik Bukowej Chatki oraz cierpliwość w odpowiadaniu na pytania

Zapraszam serdecznie do dziennika budowy naszego Zetadomu!