W Pradolinie

Powodzenia.

Nie ma to jak zgrana ekipa. Prace ostro posuwają się do przodu, a i weselej w takim towarzystwie.

Każdy oczywiście był wybitnym specjalistą-budowlańcem, więc śmiechu było sporo. Niestety to raczej ostatnie ciężkie prace w tym roku bo gotówka się kończy i dachu raczej nie będzie.

 

powitać.. powitać...

 

 

no..no.. no .. strop..pogratulować...

 

teraz pewnie już wiesz dlaczego ja byłem zachwycony monolitem?

 

 

pozdrawiam i wpadnę czasem podglądnąc...

 

 

NETbet

 

 

p.s.

 

dlaczego blog????? powiem szczerze - to jedyny dzienik blogowy który oglądam..

 

Dzięki bardzo za wizytację

 

W monolicie nieco mnie przerażały szalunki, którym sam bym nie podołał. Tu potrzebowałem ciężkiej pomocy na dwa dni do belek. Pustaki wrzuciliśmy z ojcem już na spokojnie. Z kolei zamiast szalunku wieńca mam kształtki. Wiem, że to nie jest najtańsze rozwiązanie (z betonem w 8-9 tys się zmieszczę), ale dla mnie było wygodne.

 

 

Co do bloga... Niewiele czasu kosztowały mnie przenosiny. Raptem kilka wpisów. A wygoda (po raz kolejny) dla mnie większa. Może przez to mniej ludzi tu zagląda, ale ja też mam tylko kilka dzienników, które śledzę. Niestety czasu mało. Dobrze, że weekend idzie ładny to się nadrobi. A i z banku dobre wieści, tzn. zależy jak na to patrzeć . Może będzie kasa i przed zimą zdążę Cię dogonić. Boję się jednak, że będę musiał wziąć ekipę także do pokrycia bo się nie wyrobię. Odpuściłem w robocie pierwsze półrocze i teraz mam straszny zajeb.