Mruczki witają, nisko się kłaniają

I choć sami do końca nie wierzą w to co robią, mają ambitne plany zabudowania kawałka tej planety, zapraszamy do kibicowania i trzymania palcy

zdecydowaliśmy się na projekt Konrada Matuszewskiego M-131 gdyż jako jeden z niewielu spełniał nasze oczekiwania:

- dom miał być tani, a więc dwuspadowy dach, nie za duży, ale też nie za mały

- koniecznie z kominkiem

- miał mieć pokój sypialny na dole (tymczasowo dla nas, a potem dla gości, co to zabalują na imprezie i nie znajdą wieczorem drogi do domu )

- duża przestrzeń, mało zakamarków, żeby zaspokoić gust męża Mruczka, on to by najlepiej czuł się na sawannie

- półzamknięta kuchnia dla Mruczki, która wbrew modzie nie znosi jak się jej w gary zagląda

- taras i ogród z miękką trawą pominę bo to nie wchodzi do projektu sensu stricte

- łazienka większa niż 1mikrometr kwadratowy to już szczyt marzeń, wystarczy żeby wlazła wanna (obecną łazienkę zwiedza się pojedyńczo na wpych )

- balkon to kolejna pełnia szczęścia i choć mawiają że w domu nie jest potrzebny to ja i tak z dziką żądzą pożądam balkonu, którego nigdy nie miałam.

- układ kuchnia i salon na przestrzał cobym widziała co się dzieje za i przed domem

- szeroki garaż i już nie boję się o lusterka oczywiście garaż pod dachem co by tyłka nie zmoczyć/odmrozić w aurę nie ten tego.

- pralnia, suszarnia i garderobaaaaa, pożądam wielce bo nie mam, a pranie schnie zwykle w duzym pokoju, a gacie, swetry i kalesony straszą inkasentów.

w domciu będzie zainstalowany pies rasy wiadomej, jedynej słusznej, co, kiedy się już pojawi, doprowadzi Mruczkę do orgazmicznego szczęścia, wszak marzeniem jest jej niesłychanym od czasów pacholęcych. Aczkolwiek cicho sza, co by nie zapeszyć

a tak będzie wyglądał w przybliżeniu: