Nastał czas ''zwątpienia''......rozmowa z architektem była dłuuuuuuuggggaaaaaa ale czy owocna?

Troszkę zwątpiliśmy w to czy...nasz projekt zostanie kiedyś zamknięty....

Nie jestem pewna czy zmiany nie zaszły za daleko ??????????

Jednak prawdą jest, że kiedy w jednym miejscu spotykają się dwie, trzy osoby to każda ma trochę inne wyobrażenie o tym co jej sie podoba, czego oczekuje lub jak widzi pewne rozwiązania.

To jest dla mnie największym oświeceniem w trakcie tych spotkań!!!

Na co dzień człowiek sobie myśli, że ''przecież coś jest ładne, funkcjonalne to czemu nie'' ale zapomina że dla niego ! ...a dla kogoś innego już nie koniecznie musi tak być...

No i jak tu nie zwariować.... Nie dość, że człowiek musi dojść do porozumienia w kwestiach projektu domu z własnym mężem i połączyć jakoś różne wyobrażeniami o tej budowli w cąłość.

To potem z architektem też musi przeprowadzić swego rodzaju ''batalię'' w tym temacie!!!

A skoro na etapie projektu to wszystko jest już tak wielką bitwą o drobiazgi, udogodnienia, ustalenia, umiejscowienia...to co będzie potem...kiedy budowa się już rozpocznie?

Aż boję się pomyśleć.!!!

Troszkę już jestem zmęczona, a przecież nawet jeszcze nie zaczeliśmy budowy Czy to nie smutne....? Bo dla mnie to jakieś takie przygnębiające.

Jakiś taki mnie nastój ogarnął jesienny widzę... no ale cały dzień pada...i jest tak szaro, że mam nadzieję wybaczycie mi te ''użalające sie nastroje''.

Pozdrawiam