Zapomniałam, że pisać w dzienniku miałam. Zaczełam od dziury, a dom już stoi. W wielkim skrócie. Przyszli pod koniec lipca, zeszli z dachu z październiku.

Ekipa stawiająca mury, robiła również dach i moje przemyślenia są takie:

Jak ktoś jest od wszystkiego to jest do niczego.

Dach zeżarł nam sporo nerwów. Dobrze że czuwał ''gospodarz domu, który krzywdy nie da zrobić nikomu'' czyli nam.

Krótka relacja poniżej: