...nie jest wyjątkowo wymyślna, dotyczy całej rzeszy budujących Otóż ogromną frajdę sprawiają mi prace ogrodowe!

Na początku bladego pojęcia nie miałam, od czego zacząć. Ani nie znałam się na roślinach w kontekście ich wymagań i tego, czy byłoby im u mnie dobrze, ani nie wiedziałam, jak one docelowo wyglądają, bo jednak oglądając mikro-sadzonkę w szkółce ciężko sobie wyobrazić, że za 3 lata to będzie pokaźny krzew, albo za 5 lat z tego patyka wyrośnie spore drzewo.

Dlatego najpierw znalazłam pewną studentkę architektury krajobrazu, której rodzice mają szkółkę roślin. I zleciłam jej rozrysowanie projektu ogrodu. Wiadomo, doświadczenia wielkiego nie miała, ale z pomocą mamy dała radę przynajmniej na tyle, na ile ja wtedy jej pomocy potrzebowałam.

oczywiście, jako, że przygotowanie ziemi, zakup roślin i samo sadzenie było w moich rękach (dosłownie!), trochę to trwało Od pierwszego rysunku do zakończenia nasadzeń minęło 4 lata - ostatni fragment skarpy obsadziłam tej jesieni. Takie są efekty za domem (mam świadomość szkodliwości/niezalecalności włókniny. Mam też tylko dwie ręce, full time job i dwójkę małych dzieci):