A wszystko zaczęło się tak:

Rok 2006, początek kwietnia - 2 m-ce przd planowanym przez nas ślubem -postanowiliśmy - zaraz po ślubie kupujemy mieszkanie ok 60m2. Pierwsze rozeznanie- nie jest źle.

Początek lipca - już jako małżeństwo- robimy drugie rozeznanie - nastąpił gwałtowny wzrost cen, i za m2 mieszkania musielibyśmy zapłacić o prawie 3 tys. więcej niż w kwietniu.

Dochodzimy do wniosku, iż kupno mieszkania nie ma większego sensu... .

Przecież tak naprawdę nigdy nie chcieliśmy mieszkać w bloku. Oboje wychowaliśmy się w domach, zawsze można było wyjść do ogródka.

Czy naprawdę musimy mieszkać w centrum Krakowa? W ciągłym hałasie?

Może lepiej wynieść się gdzieś za miasto.

Przecież na mieszkanie i tak będziemy musieli czekać 2 lata.

Zapadła decyzja - zbudujemy dom!