Jako wierna czytelniczka dzienników budów wszelakich, wiem jedno: każda historia budowlana jest zwyczajnie niezwyczajna. W czym tkwi ich urok jak i niebezpieczeństwo lekkiego przynudzania. Przegnam więc po faktach niczym wodolot:

1. najpierw była przeprowadzka ze stolicy W do stolicy K,

2. potem wynajęcie ruderki zwanej domem pod miastem Kraków,

2a. kilkuletnie w niej pomieszkiwanie,

3. owocujące absolutnym przekonaniem o wyższości mieszkania w domu i na wsi nad nie mieszkaniem w domu i na wsi,

4. roczne ponad oglądanie działek i domów w różnych stanach przepoczwarzania się z surowizny w formy doskonałe, ale niestety nie dla nas, połączone z narastającą frustracją z tego powodu,

5. odkrycie architekta, którego projekt domu nam się dla odmiany spodobał - pewnie dlatego, że przypominał bardzo stodołę (dom - nie architekt),

5. zakupienie działki, której jedynym wyposażeniem jest potężna dziura vel wąwóz vel okop przeciwczołgowy vel rynna snowboardowa i etc.

6. zakup tej właśnie działki utwierdził mnie w przekonaniu, że wkroczyliśmy na zaminowany teren i to bez kasków i śniadania, oraz, że nic już nie będzie tak jak kiedyś....