Siedem mgnień wiosny – cz. II

cyk, cyk,cyk, Miejscowy na cyku poleciał nieść wieść w wieś.

A my:

Hej, widły w dłoń, słomę w juki i wywalać ją w troki!

 Hajda na strop! Okażemy się godni tej wiochy!

Kiedy Elyta skończyła, PGR był już na poziomie. Salonu. Czas wywalać z niego las.

Hej, siekiery w dłoń...!*

cyk, cyk, cyk... ciurkała woda , bo takie z nas Carringtony, że basenu się dorobiliśmy. Na suficie.

Komu, pomysł, komu? Na basen w domu? Bierze się projekt, troszkę pozmienia , zrobi w stropie obniżenia, zakrywa, odkrywa na wiosnę i już – czary-mary_ jest – jakie to proste,co nie?

Siedzę sobie nad brzegiem basenu, w wyjściowej kufajce, z góry podziwiam okolicę i się basenem szczycę. Krótko, bo…

Hej! Wiertła w dłoń…!

I już basenu nie ma… Jest za to salon jak plaża po odpływie (gwoli wyjaśnienia: nie ma jeszcze chudziaka jeno ubity piach).

*licencia poetica czyli licencja na przesadzanie... lasu!