19 kwietnia 2005 - dzień dziewiąty

To był okropny dzień. Nawet Tadek wieczorem nie miał siły i ochoty opisywać tego wszystkiego.

A zaczęło się już rano. Dostałam maila od naszej przyszłej sąsiadki, w którym napisała, że nie chce, aby po jej działce jeździły ciężarówki, ciężki sprzęt. Problem jest taki, że nasza działka jest druga od drogi gminnej. Rolnik, od którego kupiliśmy działkę, wydzielił ze swoich gruntów oddzielną drogę dojazdową do wszystkich działek, ale w zeszłym roku posiał na niej zboże, żyto. Tak więc cały transport, nie widząc drogi, a także ogrodzonej działki naszej sąsiadki przejeżdża po tej działce. I jest już porozjeżdżana, poryta.

Po pracy przyjeżdżamy na działkę i co widzimy, panów od studni, którzy montują dopiero sprzęt. Przyjechali niedawno. Czyli nasza ekipa murarzy od dwóch dni muruje ścianę fundamentową bez wody, dowożąc ją od naszego rolnika. Czekaliśmy, kiedy skończą, żeby zapłacić. Dowiedziałam się później od męża, że i tak jeszcze czegoś tam nie zamontowali, więc nie zapłaciliśmy całej kwoty.

Dalej murarze narzekali na to, że bloczki przywieźli z hurtowni na samochodzie bez odpowiedniego sprzętu i musieli pomóc rozładować. Ale przecież my im za to nie zapłacimy! Okazało się także, że w kilku paletach były świeżutkie bloczki, jeszcze mokre. Część bloczków popękała. Natychmiast Tadek zadzwonił do pana z PSB. Wszystkie pęknięte mamy zwrócić. Ale co z tego, murarze mówią, że będą musieli dłużej poczekać, zanim przystąpią do dalszych etapów, aby te ściany i bloczki wyschły, nabrały twardości. Zakład produkujący bloczki tłumaczy się, że nie nadąża z produkcją. Taki jest popyt. Tyle ludzi się buduje?

Następnie zaglądam do wykopów do ław (ciekawska baba) i co widzę - między ławami a ścianą fundamentową nie ma izolacji poziomej przeciwwilgociowej. Mąż pyta się o to majstra, a oni, że nie ma tam jej być. Zgodnie z projektem mają to być dwie warstwy papy. Dopiero w nocy o 21.30 Tadek dodzwania się do kierownika budowy. A on powołuje się na swoje doświadczenie. Twierdzi, że nie potrzeba i on podjął taką decyzję. Najważniejsze według niego jest wykonanie bardzo porządnie izolacji poziomej przeciwwilgociowej wyżej na ściankach a pod podłogą. Jestem upierdliwa i pokazuje mężowi, że w Muratorze jest napisane, że brak w tym miejscu izolacji to częsta wpadka na budowie. Kierownik mówi, że wiedza w czasopismach, a ta wynikająca z doświadczenia się różni. I co z takim kierownikiem? Starszy pan doświadczony czy nieznający nowych technologii? To mógł wcześniej nas o tym fakcie uprzedzić, poinformawać, dlaczego tego nie robimy. Ok, są dla nas oszczędności w zakupie materiałów, a właściwie w braku zakupu na tym etapie papy. Po południu mąż był u kierownika w domu, czemu mu o tym nie powiedział. Ale kierownik nie zapomniał mu zaproponować oferty nie do odrzucenia. Kupowania materiałów na niego i dzielenia się zwróconym vatem - 10% dla nas, dla niego 5%.

Dalej na budowie główny majster dał nam fakturę za bloczki, którą zostawił kierowca. Na fakturze widnieje liczba 2016. W zestawieniu materiałów wszystkich bloczków jest 1500, bez 3 (również na tarasy), ale podnosimy ściankę o dwie warstwy, bo mamy nierówną działkę. Co robimy? Po wyjeździe z placu murarzy, studniarzy Tadek liczy, ile w jednej warstwie mieści się bloczków. Bez tarasów około 150. Wieczorem liczymy, że jest za dużo o około 150-200 szt. Co my mamy z nimi zrobić ukisić? To są niepotrzebnie wydane pieniądze. Od rana Tadek będzie dzwonił do pana z PSB, dlaczego jest ich tak dużo. Jesteśmy źli, bo wiemy, że murarze zgłaszali mu w zamówieniu 1800 szt.

Przez to wszystko w domu atmosfera wieczorem była okropna.

cdn...

Beata