Na nasza ekipę czekalismy bardzo długo. Wyglądało to mniej więcej tak:

Rozmowa pierwsza.

Ja: - Zdzisiu. Kiedy przyjedziecie ?

Majster: - W połowie maja.

Rozmowa druga (w połowie maja).

Ja: - No to jak tam ? wybieracie sie do nas ?

Majster: - Wiesz co. Teraz nie damy rady, ale po Bożym Ciele bedzie nam pasowało.

Ja: - Dobra, trzymam za słowo.

Rozmowa trzecia (po Bożym Ciele).

Agnieszka: - No i jak plany ?

Majster: - Zadzwoń za tydzień. Będę juz coś wiedział.

Rozmowa czwarta (za tydzień).

Agnieszka: - Wiecie już coś ?

Majster: - Przyjedziemy po weselu 14 czerwca.

Agnieszka: - Super !

Rozmowa piąta (po weselu)

Ja: - To co ? Możemy sie Was spodziewać ?

Majster: - Musimy dojśc do siebie po tym weselu. Przyjedziemy za tydzień.

Zadzwoń w sobotę to Ci potwierdzę, czy to będzie poniedziałek czy

wtorek.

Rozmowa szósta (w sobotę)

Agnieszka: - No to kiedy będziecie ? W poniedziałek czy wtorek, bo muszę

opiekę do dzieci zorganizować ?

Majster: - Przyjedziemy za tydzień.

Agnieszka: - Zaj...ście.

Rozmowa siódma (za tydzień) w domu majstra.

Ja: - Zdzisiu !!! Jak myśmy sie dawno nie widzieli !!!

Rozmowa siódma zakończyła się ustaleniem terminu rozpoczęcia prac murarskich w połowie tygodnia.

W środę przeżyliśmy autentyczny szok !!!

Na budowie pojawiła się betoniarka !!!