Fajnie jest z tą ciepłą wodą w kranie . Tak fajnie, że zabrałam się wczoraj za zmywanie wszystkich garów i talerzy, które przewiezione na budowę kilka miesięcy temu zdążyły się już porządnie zakurzyć. Pompa cyrkulacyjna to super wynalazek . Odkręcam kurek i od razu leci ciepełko. Zupełnie jak w bloku . I ustawienie zlewu pod oknem jest też bardzo fajne . Można sobie myć i widoki oglądać, chociaż na razie najlepszy widok mam na rusztowania rozstawione przez Pana Henia.

A Pan Heniu z pomocnikami pracują dzielnie (od 7 do 17, co oznacza, że muszę wstawać o 6-tej, żeby im bramę garażową otworzyć ). Już otulili domek jedną warstwą styropianu i zaczynają otulać go drugą, bo wymyśliłam, że położymy ocieplenie grubo i podwójnie (12+6), na przekładkę, żeby zminimalizować ryzyko wystąpienia mostków termicznych. Na poddaszu też jakby cieplej, bo po ociepleniu ścian zewnętrznych została tylko 2-3 centymertowa szczelina pod deskowaniem i przestało tak wiać. A najważniejsze, że ptaszki już nam gniazdek nie wiją (i nie sr....ą ) w sypialni.

W przerwie zmywania garów pomalowałam sufit w łazience. Na czerwono . Wygląda trochę jak w tym, no.... domu publicznym . Niezupełnie o taki efekt mi chodziło . Ale na pewno jest bardzo ekstrawagancko .

Małżonek wykuwał w łazience otwory pod kontakty, które był nam nasz sławny Pan od Kafelków zakleił płytkami . Dziurawienie gresu i silki jest nielada wyczynem.

A o 22-giej, w nagrodę za ciężką pracę, pojechaliśmy do naszej ulubionej kafejki na Starym Rynku . Bo to nasza rocznica ślubu była .