Dzisiaj trochę mniej o budowaniu, a więcej o stosunkach sąsiedzkich.

Gdy zmieniliśmy projekt z podpiwniczonej porterówki na piętrówkę, nie pomyśleliśmy o słońcu. Bynajmniej nie o naszym nasłonecznieniu, ale o budynku sąsiadki za nami. I teraz zupełnie niechcący zrobił się mały sąsiedzki kwasik . Wyszło na to, że z premedytacją oszukałem sąsiadkę i teraz nie będzie miała słońca w domu. Faktycznie - patrząc z poziomu drugiego stropu w słoneczny dzień październikowy linia cienia przebiegała przez parapet na oknie. A tu jeszcze dojdzie ogniomur... nie za bardzo wiedziałem nawet jak mam o tym powiedzieć sąsiadce która się o mało nie popłakała. Głupio wyszło i tyle . Też bym się wkurzył jak by mi ktoś tak wystawił chatę przed oknami i zabrał całe słońce. Wystarczyło odsunąć budynek o jakieś 2 metry i byłoby po sprawie. A tak zrobił się smrodek i nie wiadomo czy i kiedy się rozwieje. Szkoda - bo sąsiadka i jej rodzina to bardzo mili ludzie.

Drugi kwasik to sprawa nieszczęsnej wspólnoty lokatorskiej i naszego przyłącza wody. Któryś z mieszkańców rozpuszcza plotki, że administratora to ja przekupiłem i dlatego wybudowaliśmy to przyłącze. No i ich będzie teraz zalewało . Podobno nawet sądem straszy - na straszeniu jednak będzie musiał zakończyć bo sprawa została przegłosowana przez mieszkańców bloku. Ale znowu smrodek.... Przy okazji rozmowy z administratorem wspomniał o asfalcie który miał być w miejscu wykopu zrobiony, a nadal go nie ma. Dzwoniłem do wykonawcy - zobowiązał się do końca tygodnia połatać drogę.