W oczekiwaniu na cud:

Rok 2002 okazał się rokiem zastoju pod znakiem czekania na przekształcenie działki z rolnej w budowlaną. Terminy wciąż się przesuwały, a problemy piętrzyły. Nie zrażaliśmy się jednak tym faktem, gdyż znaleźliśmy sobie nowe zajecie. Zajęliśmy się mianowicie poszukiwaniem kierownika budowy oraz dokonywaniem niezbędnych korekt w projekcie, a także snuciem wizji o całokształcie domu i ogródka, finansowym planowaniem inwestycji oraz oczywiście ciułaniem PLN-ów. W połowie roku mieliśmy już swojego kierownika budowy - godnego zaufania fachowca z polecenia, ktory przeszedł sito naszych krzyżowych pytań związanych z procesem budowlanym(gorsze od lustracji) i został obustronnie zatwierdzony przez komisje w składzie Moja Małżonka i ja. Zaraz po uzgodnieniu warunków Pan Kierownik wziął się od strony fachowej za dokonywanie wyceny stanu surowego otwartego naszego domku oraz za uzgodnianie ze mna technologii jego wykonania. I muszę przyznać, że nasze emocjonalne podejście do budowy i spraw z nią związanych różniło się od bezlitosnych wyliczeń Pana Kierownika.( o bagatela: 20% - oczywiście to myśmy niedoszacowali). I kiedy zaczynała nas dopadać delikatna depresja inwestora, nagle gdzieś okolo początku września gruchnęła wieść od gminy - przekształcenie idzie pełną parą - spodziewane w na początku listopada. Jak zapowiedzieli, tak tym razem zrobili. Znów zaświecił promyk nadziei. Z lekkim poślizgiem, w sam raz na Gwiazdkę otrzymaliśmy przezent od gminy - działkę budowlaną gotową do rozpoczęcia najważniejszej inwestycji w życiu. Tak się podnieciliśmy tą wiadomością, że nie czekając na rozwój wypadków kazaliśmy sobie naszą "plantację trawy i chwastów" osłupkować i osiatkować, wstawić bramę wjazdową i kłódkę, co ku naszej uciesze oznaczało posiadanie kluczy do własnego... kawałka pola.:) Niedługo potem rozpoczął się też wyścig po pozwolenie na budowę.

cd nastąpi.