Tak mi się zebrało na poezję.... No to jeszcze coś, co faktycznie powinno być (i jest:-)) rodzajem motta, zobaczcie sami:

Niech mi się przyśni dworek skryty w białych sadach,

Z drewnianym gankiem w młodych, gęstych winogradach;

W nim staroświecka izba tak spełzła i zbladła,

Że siebie nie poznaję już w głębiach zwierciadła;

Sprzęty w czystych pokrowców obleczone biele,

Bezczynne i poważne jak ludzie w niedzielę;

U progu pies patrzący z rozumnym spokojem,

Choć łagodny jak dziecko, nazwany Rozbojem...

Gdy wyjdę wczesnym rankiem, niech mnie w ganku czeka

Na białym stole dobry, miły list z daleka

I dal wśród drzew, owianych słonecznym opyłem,

Niech mi się wyda krajem, gdzie nigdy nie byłem,

By mi było w tym miejscu, nie znanym nikomu,

Przedziwnie jak w obczyźnie i słodko jak w domu.