Dzień drugi – środa 30 marca 2005 roku.

To miał być pierwszy wielki sprawdzian moich zdolności koordynacyjnych i słowności ekip.

Przyjechałem z rana – rów pod kabel wykopany,

http://www.toruande.org.pl/fotos/budowa/wykop_pod_kabel.jpg" rel="external nofollow">http://www.toruande.org.pl/fotos/budowa/wykop_pod_kabel.jpg

ziemia (a właściwie darń) z mojej działki wywieziona tam gdzie miała być wywieziona – tylko się zdziwiłem, że tak dużo jej było. Jest OK.

Z samego rana przyjechał majster z pomocnikiem określić rozmiary wykopu – to znaczy o ile szerzej od obrysu budynku aby mogli swobodnie potem murować bloczki. Wstawili cztery pręty i pojechali.

Zaraz potem przywieźli zakupiony kabel do przyłącza elektrycznego. Zadzwoniłem do elektryka, że kabel już jest i mogą przyjeżdżać podłączać prąd.

Około 10:00 przywieźli stal na zbrojenie – 150 prętów fi12, 200 kg fi 6 i 10 kg wiązałkowego.

Około 12:00 przyjechali „kopacze”. Wzięli się ostro do roboty. Jeden obsługiwał koparkę a drugi ciężarówkę i poziomicę. Po co poziomicę? Jakie było moje zdziwienie gdy na drugi dzień ekipa była zdumiona wykopem – po sprawdzeniu okazało się, że różnica poziomów między skrajnymi narożnikami wynosi 7cm. Zażartowali czy oni kopali z poziomicą czy co - a ja mówię: właśnie, że tak.

Na początku planowaliśmy wykopy liniowe ale wspólnie z majstrem i kopiącym uznaliśmy, że niektóre ściany są tak blisko siebie, że wykop linowy plus zostawiona przestrzeń dla murarza spowoduje, że zostaną tylko wąziutkie pasemka ziemi, które mogą więcej szkód niż pożytku wyrządzić. I w ten oto sposób wykop liniowy zamienił się na całościowy co skutkowało zmianą ceny z 1000 na 1600 zł.

Około 15:30-16:00 wykop był zakończony.

http://www.toruande.org.pl/fotos/budowa/koniec_wykopu.jpg" rel="external nofollow">http://www.toruande.org.pl/fotos/budowa/koniec_wykopu.jpg

W między czasie przyjechali już elektrycy i montowali przyłącze. Niestety sąsiad, do którego ZK3 się podłączaliśmy miał źle zrobioną podmurówkę i nie było wejścia dla kabla. Elektrycy nie byli na to przygotowani więc popodłączali wszystko inne a na jutro rano mają przyjechać ze sprzętem aby wykuć dziurę w tej podmurówce i wprowadzić kabel.

Zadzwonili do mnie, że nie dowiozą dzisiaj obiecanych desek szalunkowych.

Około 16:30 przyjechał geodeta wytyczyć budynek. Nie zgodził się wytyczyć tak jak chciał majster – tylko narożniki – życzył sobie ławy deskowe chyba, że kierownik budowy się zgodzi inaczej. Zadzwoniłem po kierownika i majstra. Wszyscy razem byli na miejscu – geodeta, kierownik i majster. Krótkie dysputy i ostateczna decyzja ze znamienitym dla mnie zdaniem kierownika, które pozwala mi wierzyć, że trafiłem na dobrego kierownika. Kiedy po dyskusjach majster w końcu pyta czemu nie może być tak jak on chce bo on zawsze tak robi (geodeta nanosi narożniki a on sobie przenosi wszystkie pozostałe wymiary) kierownik krótko i prosto w oczy: „ …. Nie bo nie wierzę, że zrobicie dobrze… mają być ławy deskowe, żebym mógł potem sprawdzić…”. I to był koniec dyskusji. Potem jeszcze dał kilka innych wytycznych majstrowi co do zbrojenie, ławy itd. Ponieważ nie było jeszcze desek (no i prądu) postanowiliśmy, że jutro z rana, ekipa zabije ławy deskowe, potem zadzwonimy po geodetę.

To był już prawie koniec prac na dzisiaj …. ale … zadzwonili jeszcze, że jednak uda im się dowieźć deski. Ucieszyłem się bo choć trochę za późno to jednak przynajmniej na jutro rano będą deski już na miejscu.

No, dzień można uznać za udany – prawie 100% planu wykonane z wyjątkiem tej podmurówki do prądu.