Oj przypomniało mi się.

W sobotę ekipa oprócz podniesienia nadproży musiała jeszcze podciąć wszystkie otwory okienne na parterze i zerwali deski z okien. Deski stały w oknach przez trzy lata i zdążyłam już zapomnieć jak wyglądają widoki z moich okien.

I w sobotę cud. Stoję sobie w wykuszu a oni odwalają te dechy i dech mi zaparło.

Zaczynam drżeć i krzyczę : TU NIE MA ŚCIAŃ.

Byłam przerażona tą ilością światła i widoków jakie rozporcierają się z jadalni - trzy okna 150/120 plus witryna 150/200.

Teraz kiedy szok minął, jest po prostu super.

Tylko o myciu nie pomyślałam - właśnie złośliwe koleżanki z pracy mnie uświadamiają.