Znów nie mam kawy, ani psa

W pokoju mrok, za oknem mgła

Ty sobie poszłaś - jestem sam,

I licho wie

kiedy wrócisz,

a mnie

już się nie chce spac...

G. Turnau - Na młodośc (fragment)

Tak bym mógł zaśpiewac architektowi. Od kilku dni nie mam od niego żadnej wieści, w pracy go nie ma (podobno na zwolnieniu lekarskim), telefon ma wyłączony... a moja adaptacja projektu leży u niego i pewnie kwiczy

Obiecywał załatwic sprawę w 2 tygodnie, a tu już prawie miesiąc jak trzyma nasz projekt w adaptacji. A już tak dobrze szło z załatwianiem papierków, liczyłem że w tym lub następnym tygodniu dam wniosek o pozwolenie na budowę, a tu klops

Najgorsze jest to że nie wiadomo co się z nim dzieje. W dodatku mi się sypie samochód, a konkretniej skrzynia biegów. Masakra !!!

Za to wczoraj podpisaliśmy umowę z szefem ekipy budowlanej na wykonanie stanu surowego. Na start umówiliśmy się na połowę maja, zakończenie prac na koniec września (o ile architekt się odezwie w sprawie adaptacji).

Ech, trzymajcie kciuki żeby się gościu odezwał lub dał inne oznaki życia.

Hm, chyba jutro rano w ramach terapii antystresowej pojadę swoim klekotem po słupki ogrodzeniowe. Może jak wkopię parę słupków i przybiję kilka desek to mi te nerwy przejdą.

Czy ja teraz przez dwa lata będę się z różnych powodów denerwował?