Jak już wszyscy wiedzą i mieli okazje zobaczyć, zamontowano mi w poniedziałek krzywe drzwi.

Krzywizna ich jest wielka, więc złożyłam reklamację.

We Wtorek mieli dzwonić.

Nie zadzwonili.

W środe zadzwoniłam ja. Pan dyrektor handlowy Stollaru, bo nazwy tej firmy postanowiłam więcej nie pomijać, wyraził wątpliwość, ponieważ wydawał dobre drzwi. Taką informację uzyskałam u przedstawiciela Stollaru w Raszynie, który na mnie wrzeszczał (ta firma nazywa się OMEGA). Poprosiłam więc żonę pana właściciela o pozwolenie na kontakt ze Stollarem i wysłałam zdjęcie.

Pan dyrektor handlowy na zdjęciu krzywizny się nie dopatrzył , ale postanowił wysłać eksperta. Ekspert miał być w środę.

W środe eksperta nie było.

W czwartek nie było mnie.

I cóż...

Piątek. Ranek.

Odbieram telefon od szefa mojej wykończeniowej ekipy. Wczoraj zabrali skrzydło drzwi. ZABRALI i zostawili puste miejsce.

Ponieważ nie wiedziałam, czy mam się smiać czy rozpłakać, samowolnie przedłużyłam sobie pozwolenie na kontakt ze Stollarem i zapytałam grzecznie, czy gdybym w domu mieszkała, to też zostawiliby mnie bez drzwi.

Pan dyrektor również wpadł na pomysł, że to trochę niezręcznie i drzwi moje brzydkie są już w Warszawie i w okolicach południa będą u mnie, a oni wykonają nowe skrzydło i zamienią później.

15.30

Znów dzwoni pan Piotr, że drzwi nie ma...

Więc znów telefon do pana dyrektora. Dał telefon do kierowcy.

Dzwonię.

- Prosze pana, nie mam drzwi...

- Ale ja zawiozłem.

- O której?

- 14

- W takim razie gdzie pan zawiózł, skoro u mnie ich nie ma...

- No położyłem w namiocie

- W jakim namiocie?

- No tam stał namiot, to położyłem.

- Ja nie mam namiotu na działce

- No ale nie mogłem tafić to tam położyłem...

Namiot na szczęście okazał sie byc namiotem sasiada dwie działki dalej. W sumie dobrze, że nie zostawił w sąsiedniej wsi, ponieważ w momencie, gdy kazałam mu wracać i szukac drzwi, stwierdził, że on już wyjechał z Warszawy i będzie problem z powrotem...