Kochany dzienniczku.

Jesteśmy już razem dokładnie 3 (trzy) miesiące.

Od 12 lipca, kiedy to przyszedł budowania pomysł.

Bardzo cię polubiłem przez ten czas.

Właściwie to nie mogę już bez Ciebie żyć :)

Ile w tobie zrozumienia i cierpliwości mój ty dzienniczku.

Czuję się z tobą taki związany.

Zależy mi na tobie.

I powiem ci tak szczerze , wszystko wskazuje na to że będziemy ze sobą jeszcze bardzo długo bo jeszcze nawet warunków zabudowy nie mamy że o pozwoleniu na budowę nie wspomnę.

Ale nie martw się , będę cię wspierał i zachęcał.

Damy radę, potrwa to dłużej niż świeżość lenora ale co tam. Właściwie to dobrze nam ze sobą, nie kłócimy się w ogóle i tyle w tobie zrozumienia.

Chcę być z tobą na dobre i na złe.

Wiem że będą trudności. W mojej Biblii jednak pisze że Bóg współdziała we wszystkim ku dobremu z tymi , którzy Go miłują. Czyli ze mną też :)

Fajnie że nie muszę się niczym martwić i mogę mieć poczucie bezpieczeństwa w Nim. To prawdziwy przywilej, jak dla mnie.

Pa dzienniczku, do jutra, jutro wierzę ,

więcej konkretów.