W domku przybywa kolejnych rzeczy – takich drobnostek – a jednak wykonanie, których zajmuje zwykle sporo czasu. W każdym razie w weekendy się nie nudzimy. Nawet nie mamy czasu na oglądanie czegokolwiek w telewizji.

Ale tak całkiem to się w tej pracy się nie zapominamy - weekendy choć mroźne to przynajmniej są słoneczne – więc zawsze wychodzimy z dzieciakami na spacer z sankami.

Po rozpakowaniu mebli i sprzętów zawsze zostaje coś co można jakoś pożytecznie zutylizować – np. listewki i kawałki dykty – i już można z tego sklecić karmnik (pewnie jednorazowy – bo dykta to raczej się po jednym sezonie nie będzie do niczego nadawać).

Ale dzięki temu mamy przed oknem w kuchni – głównie w weekendy (bo wtedy jesteśmy w domu „za jasnego”) – prawdziwe spektakle – „gwiezdne wojny” (jak się tłuką 2 sójki o lepsze miejsce), „obcy kontra predator” (jak kos próbuje przegonić sójki), „atak klonów” (jak chmara sikorek próbuje wygonić sójki, kosy i jeszcze walczy miedzy sobą o lepsze miejsce) itp.

Pokoje dzieci robią się przytulne – dywanik u Małego i firanki z zasłonkami u starszaka od razu ociepliły atmosferę. Nasza sypialnia tez powoli się urządza. Jeszcze kilka rzeczy do dokupienia – dywanik na podłodze i kilka obrazków i będzie miło.

Dziś pierwsza noc – po „wyprowadzeniu się” z dużym łóżkiem z pokoju Pawła do sypialni – myśleliśmy, że będzie bunt – ale o dziwo Małe przespał całą noc u siebie – bez jednego kwęknięcia. Dla pewności pozostawialiśmy schody i włożyłam do kontaktu lampkę ledową w przedpokoju....

A zima nas chyba testuje – sprawdza czy faktycznie nadajemy się na wieś

Po odszuflowaniu drogi wewnętrznej (której raptem jest aż ok. 10 m) – jak mi coś łupneło w plecach – to myślałam, że się nie wyprostuję !

Najgorsze, że już tak wielkie hałdy śniegu leżą po bokach, że już ciężko to podrzucać do góry. Ale za to nasza leśna droga niezmiennie odśnieżana – tylko to już teraz jednopasmówka i zawsze mam stres czy coś będzie jechało z naprzeciwka ;-(