Z przymrużeniem oka Juniora

O nie! Znowu na rower! Na dworze pewnie Matylda czeka na mnie, a Rodzice pakują mi kask na głowę co jednoznacznie wskazuje na wypad rowerowy.

Z tymi Rodzicami to mam siedem światów. Jeździmy ostatnio w różne dziwne miejsca. Zamiast wybrać się nad wodę czy na plac zabaw, oglądamy jakieś łąki i trawy. To się podobno nazywa „szukanie działki”. Dziwnie się w sumie nazywa.

Jednak ostatnio często jeździmy Tam Gdzie Rośnie Wysoka Trawa. To nie jest najgorsze wyjście, bo jadąc tam po drodze mijamy drabinki i huśtawki i jak postawię sprawę na ostrzu noża, to jest szansa, że się zatrzymamy. Nie do końca rozumiem po co Rodzice tam stale jeżdżą, właściwie to nic tam nie ma tylko rośnie zielsko. Żeby choć jakaś góra piachu, taka malutka, taka tyciutka, a tu nic. Tylko kłująca trawa (Mama mówi, że to „osty”).

Halo! Czy ktoś mógłby mi wytłumaczyć o co w tym wszystkim chodzi?

Pewnego dnia, kiedy byliśmy Tam Gdzie Rośnie Wysoka Trawa, Mama cała rozpromieniona i szczęśliwa powiedziała – Juliuszku to jest już nasze i jak wszystko się dobrze ułoży tu będzie stał Nasz Domek.

Aaaaa, to oto w tym chodzi!