Zadziwające - ilość mojego pisania w dzienniku jest odwrotnie proporcjonalna do postepów czynionych na samej budowie.

Czy tendencja do cytowanie samego siebie o czymś świadczy? Narcyźmie? Khem... No ale coż mam czynić - skoro tak proroczo mi się udało napisać?

Ileż to minęło od ostatniego wpisu? Ponad 8 miesięcy mówicie? Łolaboga! Już tyla? A mie to niczem mgnienie zleciało, ledwom w maju był, ledwom w ciepełku i słończu wiechę opijał, a potem wiechę opijał i wiechę opijał (nie, drogie dzieci, nie zaciąłem się - tak było, Żony Ofcy zapytajcie, ile razy mnie łajała), a tu już nadciągły ze Północy łokrutne zimy i chłody i śniegi i mrozy ścisneły, a pochulawszy i pościskawszy już odpuściły, i Rok nawet jeden był odszedł, a drugi już się zdążył zagościć na dobre, ja nawet kolejny krzyżyk sobie dostawić zdążyłem, a temczasem w Sienniku sianko już dawno zgniło - tak dawno nie był ruszany.

Szczerze mówiąc to przede wszystkim niejaki Pigeon, niecnota, pchnął mnię ku ponownemu pisaniu - uzupełniając swój dziennik, który leżał mu odłogiem od, uwaga uwaga, lipca 2007!!! Gdy nawet on się podciągnął do czasu teraźniejszego, to dojmujący wstyd, który mnie już od dawna przytłaczał, stał się nie do zniesienia i tak oto powróciłem do mej kroniki.

A przy okazji to dziś na działce zastanawiałem się z moją Ofcą kiedy to dokładnie zaczeliśmy budować i nie byliśmy pewni. Wtedy powiedziałem: "Jak to dobrze taki Dziennik Budowy prowadzić, bo ma się potem pamiątkę po budowie i wszystko można sobie sprawdzić i przypomnieć"...

Na co Żonka mi tak, prosto w twarz, wypaliła:

"Ale ty już nie piszesz swojego!".

No i zrobiło mi się straaasznie wstyd. I żem zapłakał rzewnie.

No i tera znowu piszę.