Kończy się jeden z prawdziwie jesiennych dni. Rano deszczyk, chłodno, ponuro. Ściana lasu jaką widzę za ogrodzeniem sąsiada każdego dnia zmienia kolory. Coraz mniej liści na drzewach. Gdy zawieje wiatr szybują cudownie jak konfetti nad drogą i działką. Lubię stać w oknie i na nie patrzeć.

Zebraliśmy z sadu praktycznie wszystkie juz owoce. Część rozdaliśmy znajomym i rodzinie. Zostało tyle, że starczy dla nas. Złożone są w domku letniskowym. Gdy tam wchodzę zapach jabłek powala od progu. Pięknie pachną. Od pewnego czasu jedyne ciasto jakie jadamy to szarlotka Zaraz pod domkiem mąż zbiera grzyby. Znalazł podgrzybki, prawdziwka i maślaki. To chyba zasługa starych świerków które tam rosną.

Robią nam drogę przed domem. Może nie tyle robią co naprawiają drogę wojewódzką. Dzięki temu będziemy mieli nowy zjazd. Jednego dnia wylali nam też resztkę asfaltu który im pozostał. To dobrze, zawsze lepiej bedzie zjechać. Nasza droga to typowa polna, zniszczona przez samochody z budowy. Szkoda, ze nie pogadałam z nimi pierwszego dnia i że nie zostawili nam tego asfaltu który zdjęli ze starej powierzchni na drodze. To podobno super sposób na utwardzenie drogi. No ale przepadło, przegapiłam.

W poniedziałek ma przyjechac pan od rolet na pomiar i wycenę. Nie wiem czy bedizmey robić te rolety ale nie znamy ich kosztu więc nie mam pojecia czy to wogóle realne jest. Napewno by się przydaly bo jak narazie zrezygnowałam z wszelkich innych rozwiazań typu roletki wewnętrzne czy żaluzje. Zobaczymy co z tego wyniknie.

Glazurnik idzie do nas od lata. Obiecał, że przed zimą zrobi. Niewiele czasu mu zostało. Wejscie do domu na niego czeka cierpliwie, ja troche już mniej.

Po 20 października miały być meble do łazienki na górze i zabudowa wwneki w łazience na dole i na górze. Ni widu ni słychu. Chyba się jutro przypomnę bo inaczej nic do przodu nie ruszy.

Narazie to chyba tyle z wieści gminnych.