- "Zadzwonimy do pana"

- "Ale ja nie mam telefonu!"

- "Niech pan się nie martwi, zadzwonimy do pana"

Ten filmowy cytat nadaje się do opisu moich dotychczasowych kontaktów z "dekarzami". Chodziło ( i dalej chodzi ) o obróbkę komina na mojej "Gwoździkowej".

Pierwszy "dekarz" ...... pisałem o nim wyżej. Szkoda powtarzać.

Drugiego poleciła mi znana firma.

Poniedziałek rano. Zadzwoniłem. Miła rozmowa i owszem, decyzja na tak...... ale mój nos (naturalnie długi zresztą) wyczuł, że coś jest nie tak. Jeszcze nie zdążyłem opisać zakresu robót, a mój "dekarz" mówi, że OK i że przyjedzie w sobotę. Zakończył: "Zadzwonię do pana za dwa dni to wszystko ustalimy"

Ponieważ nie mam telefonu to ja zadzwoniłem (w piątek rano)

Facet mówi, że miał właśnie dzwonić do mnie..... bo (i tu trochę ciszy na łączach - po czym wymyślił) ... zepsuł mu się samochód. I nie wiadomo, czy mu naprawią.

"To kiedy pan będzie wiedział, czy uda się przyjechać?" - pytam.

"Zadzwonię do pana wieczorem" - odparł (już wtedy wiedziałem, że jestem w świecie egzaminów do szkoły aktorskiej).

Wreszcie teraz zadzwoniłem do tego "fachowca" z pytaniem co dalej.

...............

No i co odpowiedział ......" Właśnie miałem dzwonić do pana. Nie przyjadę bo samochód zepsuty."

Pytam : "A co się zepsuło?"

......cisza .... "A coś z gazem"

Pytam: "A co tak tam gwarno wokół pana (śmiechy i chichy w tle)"

- " A bo właśnie PRZYJECHAŁEM do domu"

No i z taką puentą trzeba się położyć spać i szukać kolejnych "dekarzy".

PS. Mam nadzieję, że znajdę wreszcie takiego "dekarza", któremu w poście "zdejmę" cudzysłów.