ON.

Starym/nowym zwyczajem. Niczym strudzony wędrowiec powracam na znaną ścieżkę - retrospekcji

Ostatnim razem skończyłem na tym jaki to mieliśmy plan budowy domku. Ale jak to bywa plan, planem a życie, życiem

Wybraliśmy się na weekend do teściów. Sobota była wyjątkowo pracowita. Razem z teściem i szwagrem rozpoczęliśmy wdrażanie planu i trzasnęliśmy konstrukcje "jak się masz" i piwko

Wypruty ale zadowolony planowałem dalej. Swoją drogą gdy zacząłem to opisywać zdałem sobie sprawę z tego, że nie mam ani jednego zdjęcia tworzenia konstrukcji domku , ale jak skończę to będziecie wiedzieli dlaczego.

Umówiliśmy się, że zanim przyjadą z konstrukcją, ja przygotuje fundament. Prąd jest, studnia jest. Zamówiłem 10 ton żwiru- przywieźli.

Termin umówiony - inwestor wziął urlop. Całe 3 dni. plan wydawał się idealny:

- dzień 1 - kopanko

- dzień 2 - murowanko

- dzień 3 - schnięcie + odpoczynek + wiadomo co

- dzień sobota, od świtu jedziemy z konstrukcją

- dzień niedziela zasłużony odpoczynek + wiadomo co .

Zanim o realizacji planu kilka ważnych szczegółów. Byłem sam jeden. Domek ma 4,5m na 3m + 1,5 na 4,5m tarasu i pod to potrzeba fundamentu. No i najważniejsze, nie miałem betoniarki . Natomiast to co miałem to szpadel, łopat i mnóstwo determinacji, w końcu w sobotę miał przyjechać domek, termin dogadany, nie mogłem nawalić.

Dzień 1.

Wpadłem na działkę, pełen sił i werwy i zabrałem się do kopania. Od południa z każdym szpadlem myślałem o tych małych kopareczkach, które załatwiły by mi to w 30 min. Ja dałem rady w cały dzień. Ale to uwierzcie mi był pkiuś.

Dzień 2.

Z czegoś trzeba ten fundament zbudować, więc z samego rana wpadłem do hurtowni po drodze, aby zakupić bloczki betonowe i cement. I tu kolejne zderzenie z rzeczywistością budowlaną. Kupić łatwo, ale przywieźć mogą dopiero następnego dnia, takie mają urwanie głowy. Więc jak ten łoś pół dnia woziłem paletę bloczków i worki cementu . Zmachałem się jak durny (72 bloczki), ale kto nie ma w głowie, ten ma w nogach.

Już przy pierwszej wanience betonu poczułem dotkliwie brak betoniarki. Nie wiedziałem, że na taki mały gówniany domek idzie aż tyle betonu (dowoziłem tylko worki).

Dzień 3.

A ja nadal muruje

Ale skończyłem. Masakra i kilka innych epitetów opisujących to zajście, które teraz nie przychodzą mi do głowy, ale wtedy mogłem rzucać nimi jak z rękawa. Fundament, natomiast, był i do tego równy

Podczas tego zdarzenia oczywiście padło kilka kolejnych błędów. Błąd numer 3 - nie zamówiłem materiału dzień wcześniej (teraz ta hurtownia dostarcza mi rzeczy w godzinę i to na telefon, bo jestem wielki Pan inwestor )

Błąd numer 4 - nie wypożyczyłem betoniarki (wtedy nawet nie wiedziałem, że takie rzeczy można robić )

Ale za to mam pełną satysfakcję, z tego, że zrobiłem to sam. Odciski zeszły, ból w krzyżu przestał doskwierać, a to uczucie towarzyszy mi do dziś, za każdym razem, jak patrzę na te fundamenty