dzisiaj odwiedzili nas Panowie od Wykończeniówki.. poleceni przez kasięmaciej.. powiem tyle - kasia to już druga krzynka dla ciebie

czuję, że dzięki tej budowie mój charakter sie zmieni.. zajrzałam na budowę - tynkarzy nie ma.. ok - w końcu sobota.. ale mieli być w srodę.. dotarli w czwartek, rozpakowali się i zapadł zmierzch.. no cóż - pewnie w piątek rusza z kopyta (szef dzwonił, przeprosił - tak tak chłopaki gotowe - ruszą jak nic!).. o 9tej jesczze ich nie było.. o 13tej już ich nie było.. małzonek mnie poinformował - że byli, że ślad po sobie zostawili.. ale dziś się okazało, że to bardzo śladowy ślad.. no fakt - góra przygotowana do tynkowania.. ładniutkie, równiusieńkie kątowniczki przytwierdzone - może się czepiam, ale nie wytrzymałam - dzwonię i z największa dawką anielskości w głosie oświadczam, że ja tak z troski się odzywam, bo się martwie czy się bidusie do czwartku wyrobią (no przecież nikt nie będzie u nas tyrał w święto!).. usłyszałam przez telefon jak się panu źrenice powiększały.. że jak? że do czwartku? no nie.. nie da rady! i tu poleciał stos argumentów za tym, że jednak a i owszem - musza dać radę! no wieeeem, że nie ma cudów i nijak się z tym do czwartku nie wyrobią, ale może dzięki temu chociaż przyszły czwartek styknie ale byłam z siebie dumna!