WTOREK WRZESIEŃ 01.IX.09 r.

Dzisiaj z ranka kawusia i myk w ciuszki i myk na budowę...

I od nowa składanie rusztowań i membranka oprócz tego raz Misiek, raz ja jeździliśmy po gwoździe

Miska cięła, hebelkowała -jak była potrzeba i podawała łaty, kontrłaty, łaty, łaty, kontrłaty i ...

Tę historią trzeba by zatytuować:

WLAZŁA BABA NA DACH...

A no wlazła - jeszcze Misiek powiedział:

- a zarzuć sobie tą nogę tak a tamta zaprzyj...

Słuchałam potulna jak baranek... ba nawet weszłam wysoko, tylko dlaczego jakoś nie mogłam ustac? Rozum mi mówił:- niebezpieczeństwo... I ani rusz wejść tak jak misiek -ten to jak tancerz na lodzie zapitala na tym dachu, a ja... trzymam sie i widzę, jak wpadam na ta membranę i .... lepiej nie pisze, to horror

Mówię do Miska- patrz, patzrę w dół i nic, ale swojej dupencji nie uniosę, a na czworaka mam łazic?

No i zaczęła BABA schodzić -powoli, ostożnie, trzymając się mocno ponabijanych łat... Aż tutaj trachhhhhh....

STOP

Jak tu kufa zejść?

No jak.... toż nie zeszkoczę z tym kolanem... jeszcze nie trafię w tą deskę i siedze okrakiem jak nic na rusztowaniu.... Matko Jedyna no po co ja tu lazłam... niby się nie boję, ale czy Misiek udzielił mi pierwszej lekcji na dachu?

-Nie....

No to jak miałam łazic?

To lepiej zejść, bo jakoś nie czułam gruntu

- Misiekkkkkkk -wołam a jak mam zejść?

- nie zejdziesz? -usłyszałam

Pomyslałam... ale mi to odpowiedź... a tutaj nawet REdbulla abym sfruneła

- nu nie zejdę mam zakrótkie nóżki... - odpowiedziałam

- to popatrz sobie na widoki, jak skonczę to to ci wtedy pomogę...

Tak próbowałam nawet odkręcic się doopką i... jakos te nogi mi się platały To sobie usiadłam patrzyłam i w dół i w górę i mówię:

- Misiek ale ja to chyba nie mam lęku wysokosci... ale jak mam chodzić...

No i zaraz zjawił się misiek - jeszcze sobie zeskoczył na rusztowanie... a ja siedze jak ta kwoka... mówi:

- wejdź mi na plecy

- na plecy czyż ty zgupiał do reszty... - odpowiedziałam

w końcu i ja zeskoczyłam ale oparłam rękę na jego ramieniu....

TAK ZAKOŃCZYŁA SIĘ OWA HISTORIA BABY NA DACHU....

Aleeeeeee mimo, że nie chodze po nim to mam i tak swój wkład w jedo powstawanie , kurcze bo wszystko to Miśka wina, zamiast mnie przetrenowac, to zobaczył, że nie staję na nogach i mówi - lepiej zejdź bo jeszcze spadniesz

Aleeeeeeee jeszcze kilka łat do nabicia i druga strona, to znowu dokąd sięgnę to przybiję itp. A potem podawanie, cięcie, itp. Mam nadzieję, że w tym tygodniu na całym dachu będzie membrana... bo nie jest łatwo tak samemu Miskowi naciągnąć membranę itp. To jest wręcz przerąbane... a mnie wkurza to, że stanęłabym tam i pociągnełabym jemu i już.... tylko on sam mówi, że to jednak niebezpieczne, tym bardziej, ze ja nigdy nie chodziłam po dachu.

Kurcze rok temu opalałam się na dachu - 2 piętrowym domku- ale połozyłam się opierając nogami o komin -wrazie jakbym usnęła Ale fakt, on sam tam na górze ma przerąbane... Dzielny chłopak...

http://www.fotoszok.pl/albums/userpics/14515/normal_dalszy_ci%B1g_%B3acenia.jpg

http://www.fotoszok.pl/albums/userpics/14515/normal_%B3acenie_2.jpg

Tak oto minął dzionek, Misiek zmęczony i ja wrócilismy do domku... a niedawno pociemku bylismy na budowie, bo sąsiadka dzwoniła do Miśka, że ktoś chyba się kręci u nas po budowie, bo lampką świeci Dawaj w auto i pędzimy... ale wszystko dobrze...

Uciekam i pozdrawiam czytających mój dziennik