Postanawiamy sprawdzić czy to nie jest tylko kawałek rurki wetknięty metr w ziemię i przywozimy naszą elektryczną pompę a agregat pożyczamy od „Cyganów”, którzy zresztą okazali się być parą miłych emerytów. Oto nadchodzi wielka chwila i….nic. Pompa ciągnie, ale nic nie wyciąga. Coś nie tak z pompą, czy coś nie tak z wodą…? Nie mija pół godziny i objawia się specyficzna cecha facetów: jak coś jest zepsute, to wyczuwają to jak koty walerianę. Nagle dookoła pompy kłębi się tłum mężczyzn z pomysłami. Nawet syn Cyganów-emerytów się objawia, pierwszy raz widzimy go na oczy, ale on czuje się jak u siebie, krzyczy, macha rękami, czyli robi to co cała reszta męskiego stada. My, słabsza płeć biegamy dookoła krzyczących i machających facetów, również machamy i krzyczymy chcąc się dowiedzieć dlaczego oni tak machają i krzyczą. Wygląda to jak planety i ich księżyce w machająco-krzyczącej galaktyce i jest bardzo śmiesznie. Potem nam, kobietom się nudzi takie latanie, siadamy na fundamentach, ziewamy i gadamy o dzieciach. Nagle pompa ożywa i tryska woda! Znowu biegamy i krzyczymy, ale już w innym tonie a Cyganka – emerytka cała w euforii łapie za sznur i leje wodą po wszystkich wrzeszcząc „Chcecie wodę?! Macie wodę!!!” Rany, jest byczo. Robi się fajna kałuża a my cali mokrzy patrzymy jak woda leci coraz marniej i marniej aż w końcu zamiera. Pompa się obraziła. Panowie znowu mędrkują, panie siadają, dzieci się chlapią a ja patrzę zrezygnowana jak mój trzyletni syn próbuje rurką zassać wodę z kałuży. Towarzystwo powoli się rozchodzi a my pakujemy głupią pompę i jedziemy do domu. Ważne, że jest woda. Zimna, krystalicznie czysta i pyszna (zdążyliśmy się napić). Niezastąpiony forumowy Maluszek obiecuje pożyczyć nam swoją starą abisynkę.