Nie pamiętam już nazw tych wszystkich domów, które brałam pod uwagę. Właściwie to chyba pamiętam tylko jeden - Subtelny. Parterowy, z pomieszczeniem gospodarczym w takim miejscu, że przerobiłabym je i miałoby fajne wyjście i wybieg dla szczeniąt...

Ale Pan Mąż nie chciał parterowego (cóż, zmienił zdanie na etapie wylewania stropu, gdy już było o wieeeeele za późno).

Ostatecznie stanęło na Konkursowym. Wersja większa, z balkonem (wrrr, byłam wściekła za ten balkon, ale już nie jestem, już znalazłam dla niego zastosowanie - BĘDĘ TAM TRZYMAŁA BAŻANTY!!!!) i z osobnym pomieszczeniem dla psów, i w ogóle fajny, ale...

No właśnie, są "ale". Jeszcze nie mieszkamy, a ja już wiem, że są jakieś "ale". Przede wszystkim, nie ma spiżarni. Poza tym, nie ma piwnicy. Nie ma strychu. Nie będę miała gdzie trzymać masy rzeczy: namiotu, śpiworów, menażek, butów turystycznych, butli turystycznych, kurtek turystycznych... ech, długo bym mogła wymieniać. Bo oprócz psów druga nasza szajba to podróże. Nie jakieś ekstremalne, ale jednak. Te najfajniejsze, którymi żyjemy do dziś, to Nord Kapp, Sycylia (ale z namiotem, z dala od hoteli i znanych kururtów), Szlezwik-Holsztyn, takie tam. Mamy jeszcze kilka takich marzeń.

Wracając do budowy - życie znów spłatało nam figla. Gdy już wybraliśmy projekt, załatwiliśmy kredyt (na całość inwestycji, nie mieliśmy nic - tak, wiem, jesteśmy stuknięci), gdy mury pięły się już do góry, a my założyliśmy się z sąsiadem o kilogram gwoździ, że do wieczora skończymy malowanie krokwi i całej reszty tym konserwującym mazidłem... (wygraliśmy te gwoździe!) - własnie wtedy okazało sie, że za jakieś osiem i pół miesiąca... będzie nas więcej. I co? Osobny pokój dla każdego, tak? a figę!!! Jak to bylo u Woody Allena? "Jeżeli chcesz rozśmieszyć Boga, opowiedz mu o swoich planach na przyszlość", tak?

CDN