W piątek był historyczny dzień !!!! Maqmy pierwsze klucze do naszego domu . Co prawda drzwi są tymczazsowe, obsadzone bardzo po amatorsku, ale funkcję swoją spełniają . Okazuje sie, że nie święci garnki lepią i moje ślubne szczęście, przy mojej pomocy (a co ) obsadziło ościeżnicę i drzwi jak się patrzy . Odkupiłysmy to (damska część rodziny, bo męża i ojca oszczędziło) strasznym choróbskiem . Kaszlemy chrypimy a do tego gorączka 39 z kreskami. Pisząc te słowa ledwie zipię, ale historyczne chwile uwiecznic musiałam .

Sądzę, ze do mojego stanu przyczynił sie także nasz taras .... Piotr z Niką pojechali do miasta, bo czegoś tam zabrakło do tych drzwi, a ja zostałam, by pilnować włości. Pogoda była piękna, słoneczko przygrzewało, więc ja na naszym nowym tarasie korzystałam z przyjemych chwil. Na takie przyziemne sprawy jak to, ze na słońcu owszem jest ciepło, ale poza tym jest jakieś -4 oczywiście nie zwracałam uwagi, bo i po co ? No i teraz mam .

To tyle na dziś, na więcej pisania zwyczajnie nie mam siły...