O dzisiejszych perypetiach dłuuuugo by pisać .

Strop miał dojechać 8-9... o 6 tak, tak SZÓSTEJ dzwoni facio, że dojeżdża ... hahahaaaa... to se dojeżdzaj, my właśnie z domu wyruszamy, więc na budowie możemy być min. za godzinę i ciut. Niby 100 km, ale nie wszędzie da się 100 jechać .

No to se poczeka...

Dojechali my w rekordowym tempie... nooo prawie, bo przyczepkę za tyłkiem ciągnęliśmy, jak się później okazało bez sensu .

I zaczęły się przeboje...

- nie wjedzie bo mu gałąź, konar właściwie przeszkadza

- mamy piłę, nie mamy drabiny

- myk do sąsiadów po drabinę

- myk na drzewo i sruuu... pękł szczebel w drabinie ... dobrze, że nie najwyższy

- mężuś prawie żywy uchlastał konara

- WJEŻDŻA

Pierwsze 10 metrów okazało się zabócze... wpadł po osie ...

teraz już się śmieję, ale wcaaaaaale fajnie nie było. Dobrze, że kuper (przyczepę) zdążył z drogi zewlec

Ha!!! koniec, końców strop mamy nie przy domu tylko 100 metrów dalej

I jeszcze jedno

ZAORANE!!!!!