projektantem i tak nie zostaniesz. ale ponizej sa ogólne wytyczne opracowane na podstawie PN. powinny Ci pomóc. przynajmniej w weryfikaji poprawnosci wykonania. podejście - przewód łączący przybór sanitarny lub urządzenie z przewodem spustowym lub przewodem odpływowym. przewód spustowy (pion) - przewód służący do odprowadzania ścieków z podejść kanalizacyjnych, rynien lub wpustów deszczowych do przewodu odpływowego. przewód odpływowy (poziom) - przewód służący do odprowadzenia ścieków z pionów do podłączenia kanalizacyjnego lub innego odbiornika. podłączenie kanalizacyjne (przykanalik) - przewód odprowadzający ścieki z nieruchomości do sieci kanalizacyjnej zewnętrznej lub innego odbiornika. Wymiarowanie podejść pojedynczych. Średnicę podejść należy dobierać w zależności od rodzaju przyboru sanitarnego. Pojedyncze podejścia do umywalek, zlewów i bidetów o średnicy 0,04 m nie powinny mieć więcej niż 3 zmiany kierunku trasy. Gdy warunek ten nie jest spełniony należy średnicę zwiększyć do 0,05 m. Długość podejścia (L) nie powinna przekraczać 3 m dla średnic 0,04 i 0,05 m oraz 5 m dla średnic 0,07 m (przy różnicy wysokości między syfonem a punktem podłączenia do pionu (H) mniejszej od 1 m) Przy większych długościach podejść (L) lub wartościach (H) od 1 do 3 m należy zwiększyć średnicę podejścia o jeden wymiar lub wykonać dodatkową wentylację Podejścia do misek ustępowych o średnicy 0,10 m, niewentylowane, nie mogą być oddalone od pionu więcej niż 1 m, zaś różnica wysokości (H) nie może przekraczać 3 m Minimalna średnica pionów wynosi 0,07 m, zaś pionów prowadzących ścieki z misek ustępowych 0,10 m. Minimalna średnica poziomów wynosi 0,10 m. Minimalna średnica przykanalików wynosi 0,15 m. Prowadzenie przewodów instalacji kanalizacyjnych - wymagania ogólne. Przewody kanalizacyjne na zewnątrz budynku powinny być, przy układaniu równoległym, prowadzone w odległości co najmniej: - 1,5 m od przewodów gazowych i wodociągowych, - 0,8 m od kabli energetycznych, - 0,5 m od kabli telekomunikacyjnych. Przewody kanalizacyjne wewnątrz budynku powinny być prowadzone po ścianach wewnętrznych lub w bruzdach ścian wewnętrznych. Piony umieszczone w bruzdach powinny mieć izolację powietrzną dookoła rury. W uzasadnionych przypadkach dopuszcza się prowadzenie przewodów po wewnętrznej stronie ścian zewnętrznych budynku. Wewnątrz budynku przewody kanalizacyjne powinny być układane w kierunkach prostopadłych i równoległych do najbliższych ścian. Jeśli instalacja kanalizacyjna jest wykonywana jako prefabrykowana to dopuszcza się prowadzenie przewodów kanalizacyjnych z innymi przewodami w węzłach sanitarnych. Zabrania się prowadzenia przewodów kanalizacyjnych nad przewodami gazowymi i elektrycznymi. Podejścia do przyborów sanitarnych i wpustów podłogowych mogą być prowadzone oddzielnie lub mogą łączyć się dla kilku przyborów, pod warunkiem utrzymania szczelności zamknięć wodnych. Średnice podejść należy przyjmować nie mniejsze od średnicy wylotów z przyborów sanitarnych. Do miski ustępowej należy stosować oddzielne podejście i włączyć do trójnika umieszczonego najniżej w pionie na danej kondygnacji. Dopuszcza się podłączanie pozostałych przyborów na danej kondygnacji wspólnym podejściem włączonym do trójnika na pionie, położonym o 0,7 m poniżej posadzki danej kondygnacji. Przewody spustowe (piony). Piony ścieków bytowo-gospodarczych należy łączyć z przewodami odpływowymi instalacji kanalizacyjnych ścieków bytowo-gospodarczych lub ogólnospławnych. Średnica części odpływowej pionu powinna być jednakowa na całej wysokości i nie powinna być mniejsza od największej średnicy podejścia do tego pionu. Przewody odpływowe i podłączenia kanalizacyjne. Minimalne spadki przewodów odpływowych i podłączeń kanalizacji bytowo-gospodarczej lub ogólnospławnej powinny wynosić, w zależności od średnicy: - dla d=0,10 m - 2% - dla d=0,15 m - 1,5% - dla d=0,20 m - 1% - dla d=0,25 m - 0,8% - dla d=0,30 m - 0,67% W przypadkach uzasadnionych obliczeniami lub przy zapewnieniu płukania przewodów można stosować spadki mniejsze niż wyżej wymienione. Największe dopuszczalne spadki przewodów instalacji kanalizacyjnych jw. nie powinny przekraczać, w zależności od średnicy rur: a) kamionkowych, betonowych i z tworzyw sztucznych: 15% dla d Ł 0,15 m 10% dla d = 0,20 m 8% dla d ł 0,25 m b) żeliwnych: 40% dla d Ł 0,15 m 25% dla d ł 0,20 m Dozwolone jest stosowanie na podłączeniach kanalizacyjnych przełomu pod warunkiem aby: - punkt przełomu nie znajdował się pod jezdnią, - spadek głównego przewodu odpływowego wynosił minimum 2%, a pozostałych przewodów odpływowych minimum 3%. Dopuszcza się stosowanie na przewodach odpływowych uskoków (kaskad) pod warunkiem, aby przed uskokiem znajdował się czyszczak