Janusz Kopecki

Nawietrzaki ścienne, w polskich warunkach klimatycznych powinny być wyposażone w dodatkową- ręczną regulację nawiewu. W Polsce, najczęściej zakłada się w projekcie wartość nawiewu powietrza do pomieszczenia przez urządzenie tzw. punkt pracy, nazwijmy go A, z reguły dla różnicy ciśnień 10 Pa. W warunkach wyciągowej wentylacji mechanicznej nawet 20 Pa ( taki jest stosowany w zachodniej Europie we Francji). Punkt B to poziom nawiewu występujący bardzo często w praktyce- to poziom ciśnienia panujący na elewacji (parcie wiatru na elewację), w której zamontowany jest nawiewnik w oknie lub nawietrzak ścienny. Parcie wiatru na zewentrzną ścianę budynku to olbrzymi problem nie tylko w budynkach wysokich. Dlatego okna badane są przez Instytut Techniki Budowlanej na przenikanie wody opadowej m.in. przy poziomie ciśnienia powietrza zewnętrznego 150 Pa. O ile nadmiarowe powietrze np. 50 m3/h przy 100 Pa w przypadku nawietrzaka ściennego w porze „ciepłej” jesienią, z reguły nie stanowi problemu użytkowego, gdyż temperatura napływającego do pokoju powietrza jest dość wysoka np. +15…20 st. C, o tyle taka ilość powietrza o temperaturze „zimowej” np. -5 st. C lub -10 st. C – to już BARDZO POWAŻNY PROBLEM dla użytkownika, który odbiera to jako olbrzymią uciążliwość i natychmiast stara się ograniczyć nawiew „zimna” do pokoju i go...zakleja gdy nie ma ręcznej możliwości zdławienia nawiewu. To dlatego co raz częściej w nowo budowanych budynkach wielorodzinnych z wentylacją mechaniczną z wentylatorami centralnymi, zbierającymi powietrze z wszystkich lokali w danym pionie wentylacyjnym skutkuje efektem kaskadowym ( pierwszy lokator zakleja nawiewnik, a u sąsiada nad nim lub pod nim "wciska" się w konsekwencji przez nawiewy samoczynnie więcej powietrza itd. - bo to układ hydrauliczny naczyń połączonych. O ile urządzenie będzie wyposażone w ręczny, dodatkowy regulator nawiewu, użytkownik po prostu przymknie ten nawiewnik stosownie do swoich potrzeb, gdy na dworze panuje wichura, a uchyli z powrotem, jak pogoda na zewnątrz ustabilizuje się. Jeśli nie- oklei go taśmą, którą odklei w najlepszym razie na Wielkanoc Dlatego wszystkie nawietrzaki ścienne produkowane w krajach o chłodnym klimacie wyposażone są w ręczną regulację przymknięcia. Oddzielną kwestia jest, że nawietrzaki ścienne w Skandynawii wymagają zbadania i podawania przez producenta kształtu i zakresu strugi powietrza nawiewanego. TO KLUCZ do sprawy! U nas nikt na to nie zwraca uwagi, po prostu "norma mówi" że do lokalu mieszkalnego powinno być doprowadzone powietrze zewnętrzne w określonej ILOŚCI. Jakością, czyli jego czystością i temperaturą, a wskutek tego dyskomfortem użytkownika prawodawca nie przejmuje się w ogóle. Uważa się, że to problem "luksusu"... O tych właściwościach powinni pamiętać zarówno architekci, projektanci instalacji sanitarnych ale przede wszystkim deweloperzy, na których to w efekcie końcowym skupi się niezadowolenie użytkowników.