AD2015

Grudzień za pasem a czas w dzienniku stanął w miejscu. Czas nadrobić zaległości. Ale po kolei: strop gęstożebrowy przykrył parter na przełomie września i października w skutek czego w domostwie pojawił się las stempli.

Uff... teraz na "żywo" wiemy, że projekt jest spójny z oczekiwaniami (przynajmniej jeśli chodzi o parter). Ściany podzieliły przestrzeń i wszystko wydaje się akuratne - ani nie nie za wielkie, ani nie za małe. Na parterze czeka jeszcze na wymurowanie ok 5m ścianek działowych pomiędzy kotłownią, łazienką a wiatrołapem + kawałek w kuchni. Majstry sporo narzekali na nietypowy, niepraktyczny, słowem: "daszek samo zło" nad wejściem do domu, ale ostatecznie daszek został zaszalowany - zwycięstwo! Mam nadzieję, że tego wyboru nie odszczekam... Front Garaż Kuchnia Salon Daszek "samo zło"

Cześć, Bardzo proszę o pomoc w zdiagnozowaniu co to za drzewko.

Ekipa budowlana szczęśliwie powróciła z wakacji i zabrała się za murarkę. Ściany rosły raz szybciej raz wolniej. Sporym wyzwaniem były utrzymujące się w tym czasie upały, przekraczające 35st w cieniu, a cienia na budowie próżno było szukać. Poniżej fotografia dokumentująca dokonania. Spacer po domu realnym a nie wirtualnym - bezcenny:)

Fundamenty zostały zasypane, ekipa uciekła na dwa tygodnie przed tą upalną pogodą na zagraniczne wakacje. Mamy czas, żeby przekopać pod domem kanalizację zanim jeszcze grunt zostanie zalany betonem - po co później kuć? Czy taki beton na gruncie trzeba zazbroić? Opinie są różne, więc chyba lepiej się jednak zabezpieczyć.

Łooo! Dopiero czytając komentarze zorientowałam się, że to płytki a nie dechy! Piękne i praktyczne. W połączeniu z cegłą (rozbiórkowa?) wygląda genialnie:)

Specjaliści doszli do wniosku, że nie ma co za dużo szalować i tracić kasy na drewno. Pustaki fundamentowe poszły w ruch - zaczął objawiać się obrys domu w trójwymiarze.

21 kubików popłynęło gęstą strugą w szalunki. Pogoda dopisała, ekipa sprostała wyzwaniu, kierownik odebrał ławę chwaląc pracowników za precyzyjność- jest dobrze. Weekend obfitował w polewanie, polewanie i dla odmiany polewanie. Dbanie o przyszłe domostwo jest przyjemne, nawet snucie się po labiryncie sznurków, prętów, szalunków w temperaturze 33 st. - ale z wężem w ręku:) nie przeszkadza słać nieśmiałych uśmiechów w kierunku dziury w ziemi. Twór ewoluuje, na razie przyziemnie, ale przeistacza się w coś namacalnego. To nie jest już rzut na papierze, to już nie wizualizacja 3D. To zapowiedz domu - naszego domu.Budowa kwitnie w oczach, pogoda sprzyja, pustaki fundamentowe zakupione. Aby tylko deszcze niespokojne omijały Małopolskę.

Początkowe problemy organizacyjne pokazały nam, że chcieć to móc - wsparcie dobrych ludzi pomogło nam szybko uporać się z przeciwnościami. Budowa wystartowała! Ekipa wydaje się bardzo dokładna, zostawia po sobie porządek - choć na razie wykopali nam dołki i wylali podbetonkę, współpraca dobrze rokuje. Jeszcze w tym tygodniu powinni wylać ławę.

Dzięki za tę radę, załatwiliśmy wszystko sprawniej - rura jest już osadzona na bezpiecznej głębokości.

W miniony poniedziałek geodeta wyznaczył fundamenty - i jak to często bywa, pojawiły się wątpliwości: czy nie za długi, a może za wąski? Hola hola, przecież wszystko już przemyśleliśmy i ten projekt jest naszym idealnym, więc cichosza... Następne wątpliwości dopiero po wybudowaniu fundamentów:) Są też pierwsze problemy - w piątkowy wieczór, dla relaksu odkopałem rurę z gazem i przebiega ona tylko 65 cm pod powierzchnią ziemi, a zatem w tym miejscu musimy na razie zrobić tylko profilaktyczny podjazd do garażu - na właściwy potrzebujemy obniżenia rury na conajmniej 100 cm (konieczność obniżenia gruntu), a pewnie chwilę od zgłoszenia to potrwa.

Serdecznie witamy Towarzyszy budowlanej doli i niedoli :) W najbliższy poniedziałek popełnimy pierwszy konkretny krok w kierunku zamiany tzw. eM-pół na nieco większe, funkcjonalne lokum wolne od smogu i sąsiadów za ścianą - tzn. tyczenie domu. W końcu po długotrwałym okresie projektowo-pozwoleniowo-kredytowym, możliwość oficjalnego wbicia pierwszej łopaty jest niemal na wyciągnięcie ręki. Radości towarzyszą niezliczone obawy związane z nowym, nieznanym gruntem, ale jak to mówią: "no risk no fun". Tak więc: DO ROBOTY!