Obserwator i źródło fali poruszają się względem siebie. Podczas jednego okresu fali T0, źródło przebywa drogę:
s = vzrT0,
gdzie:
* s - droga,
* vzr - prędkość źródła względem obserwatora,
* T0 - okres fali generowanej przez źródło.
Podczas generowania jednego przebiegu fali źródło przesunie się o taką odległość s względem obserwatora. Oznacza to, że rejestrowana przez obserwatora długość fali będzie inna. Zjawisko to obrazuje Rysunek 2. Na jego podstawie da się napisać:
λ0 = λ + vzrT0( * ),
gdzie:
* λ - długość fali zarejestrowana przez obserwatora,
* λ0 - długość fali generowanej przez źródło.
Zależności:
\lambda=\frac{v}{f} ,
T=\frac{1}{f} ,
gdzie:
* f - częstotliwość fali,
* v - prędkość fali,
można podstawić do wzoru (*), co da:
\frac{v}{f_0}=\frac{v}{f}+\frac{v_{zr}}{f_0} (**),
gdzie:
* f0 - częstotliwość fali generowanej,
* f - częstotliwość fali obserwowanej.
Zależność na częstotliwość fali odbieraną:
f = f_0 \frac {v}{v - v_{zr}},
gdzie:
* f - częstotliwość fali odbieranej,
* f0 - częstotliwość fali generowanej przez źródło,
* v - prędkość rozchodzenia się fali,
* vzr - składowa prędkości źródła względem obserwatora, równoległa do kierunku łączącego te dwa punkty.
To jest banalne jak budowa domowej bomby neutronowo-zaklucającej