julmag

moja starsza córcia (obecnie 6 i pół) dość wcześnie nauczyła się mówić. Kiedy miała około 2,5 wymawiała bardzo śmiesznie niektóre wyrazy. Do dzisiaj wielu znajomych to pamięta i się z tego śmieje (ona i jej młodsza siostra też!) Na hipopotama mówiła: popotam a na żyrafę.... ..... fafafa

1. Ojej pewnie tak. Upłyneło kilka dni od tego zdarzenia i dziś nie wygląda to tak "tragicznie" ale ta sąsiadka opisała to tak, że mnie poniosło. Że niby jej synek sie gorszy i głowę odwraca a inne dzieci mają z tego ubaw. A dodam tylko że nie były to dzieci 2 czy 3 letnie niczego nie rozumiejące. Wręcz przeciwnie. 2. Rozmowa z dziećmi przyniosła mi i im ulgę. Był czas na refleksję i rzeczową analizę "zajścia". Mam super fajne dzieciaki i nawet jeśli zdaniem innych "nic takiego" się nie stało to one wiedzą że nie należy "tak" postępować.

ja: germanistka - posadka w ... gimnazjum - nie narzekam dorabiam w 2 szkołach prywatnych (weekendy) on: technolog uprawy pieczarek (praca non stop) - wychodzi już bokiem

Mój problem wyda Wam się pewnie śmieszny. Ale co tam - opiszę. Mam urlop - trochę dłuższy bo pracuję w szkole. Własnie wróciłam z "wakacji" z rodzinnego miasta. Mężuś zagranicą coby na domek ciutkę dorobić - wraca za kilkanaście dni i kontynuujemy budowę. W maju kupiliśmy działeczkę z fundamentami i aktualnym pozwoleniem. Nie narzekam bo ominęło nas mnóstwo formalności i mało ciekawych budowlanych przygód typu: dokumenty, projekt, adaptacja, wytyczanie, wylewanie itp. Ale do rzeczy: Moje/nasze córeczki bawią się na dworze a ja sobie siedzę i czytam Muratora. To ulubione zajęcie od dłuższego czasu. Nagle pół godziny temu wpada sąsiadka i mi "donosi" że moja wspaniałomyślna córcia (5 lat) za namową mojej starszej pociechy (6 i pół) ściąga w piaskownicy...... majtki i pokazuje p.... Boże Święty najpierw było tak: potem a jak juz przywołane do domu wróciły grzecznie to było tak: Nadarłam sie tak jak nigdy wcześniej, oberwały nawet po razie (chociaz dostają średnio raz na 2 lata) i...... zasnęły z wrażenia obok siebie na górze piętrowego łóżka. Kiedy zaszłam do ich pokoju bo już zaniepokoiła mnie ta cisza i je zobaczyłam przytulone - omal się nie poryczałam. Na pewno sobie porozmawiam z nimi jak sie obudzą - tak na spokojnie. No i muszę zorganizować im lepiej czas żeby miały w przyszłości mądrzejsze pomysły.

fajnie wam mówić! A u mnie w okolicy niewiele się kończy budować raczej jest boom i ..... dopiero sie zaczyna. Ha ha

Jeśli to nadal aktualne to jestem zainteresowana. A ile taki "niezbędnik" budowlany może kosztować bo to mój pierwszy trop i nie mam jeszcze pojęcia w tej sprawie. pozdrawiam