jędrek mniejszy

Owczarki niemieckie to super psy. Trochę ostatnio odsunięta na bok przez inne modne rasy jest na szczęście nadal u nas popularna. Z tego co wiem bardzo intelignetne psy i chętne do nauki. Prawdą jest to że Labrador lub Golden jako stróże domowego miru to nieporozumienie. Te psy zalizałyby raczej złodzieja niż pogryzły. Na szceście labradory nadrabiają wyglądem, mocną budową ciała i typową dla siebie energią. Jak do tej pory żaden żul nie zaryzykował kontaktu z moim psiakiem, nie będac nawet świadomym, że ta poczciwina nie zrobiłaby mu nic, poszczekałaby co najwyżej i utrzymywała bezpieczny dystans. Jednak jeżeli chodzi o dobry kontakt z dziećmi, ciepoliwość i opanowanie Labradory są wyjątkowe - wiem co piszę.

Owczarki niemieckie to super psy. Trochę ostatnio odsunięta na bok przez inne modne rasy jest na szczęście nadal u nas popularna. Z tego co wiem bardzo intelignetne psy i chętne do nauki. Prawdą jest to że Labrador lub Golden jako stróże domowego miru to nieporozumienie. Te psy zalizałyby raczej złodzieja niż pogryzły. Na szceście labradory nadrabiają wyglądem, mocną budową ciała i typową dla siebie energią. Jak do tej pory żaden żul nie zaryzykował kontaktu z moim psiakiem, nie będac nawet świadomym, że ta poczciwina nie zrobiłaby mu nic, poszczekałaby co najwyżej i utrzymywała bezpieczny dystans. Jednak jeżeli chodzi o dobry kontakt z dziećmi, ciepoliwość i opanowanie Labradory są wyjątkowe - wiem co piszę.

Butch- bardzo fajne imie dla psa. Wpada w ucho i jest krótkie - idealne do komunikowania się z psem. Pozdrawiamy Jedrek i prawie 5-latka Sunny.

Butch- bardzo fajne imie dla psa. Wpada w ucho i jest krótkie - idealne do komunikowania się z psem. Pozdrawiamy Jedrek i prawie 5-latka Sunny.

gratulacje

gratulacje

Żenują mnie wypowiedzi w stylu: nie ma przyrządów do spraztania, nie ma torebek, nie ma koszy na śmieci. Kochani malkontenci, nawet jakby te wszystkie atrybuty dostepne były za friko i z dostawą do domu, nie sprzątalibyście kup po swoich psiakach. To pewne. Niestety jestem często świadkiem takiej postawy usprawiedliwiania się i ogladania na innych. To mie załamuje. To takie nasze, PRLowskie Pocieszające jest to, że dobry przykład ( sam regularnie czyszczę trawnik po moim psie ) generuje dobre postawy u współmieszkańców. Ludzie powoli pozbywają się wygodnickiego wstydu. To nie prawda, że nie ma odpowiednich torebek do sprzątania po psie. Polecam jednorazowe torebli śniadaniowe. Wielkość idealna jak dla psa średnich rozmiarów ( mam Labradora - potrafi nieźle "walnąć" ) Tych, którzy chcą zobaczyć trawnik totalnie zasrany przez psy zapraszam na ulicę Wspólną w Warszawie. Trawnik na rogu Wspólnej i Poznańskiej oraz jego wąskie przedłużenie przy ul. Wspólnej w stronę Emilii Plater. W tym rejonie się wychowałem. W czasach dzieciństa mogliśmy na tym skrawku zieleni grać nawet w nogę. Dzisiaj to byłby hardcore. Do tego właśnie zmierzamy usprawiedliwiając się przed samymi sobą. Pozdrawiam, jedrek mniejszy

Jeszcze jedna sprawa. Jeżeli wybierasz między Labikiem a Goldziem, to parę praktycznych uwag: Labradory mają krótką i sztywną sierść. Wbija się ona w miękkie części mebli, wykładziny, dywany. Jest z tym troche problemu. ( tylko trochę ) Nie ma natomiast żadnego problemu z wyczyszczeniem ich sierści po przyjściu ze spaceru w mokry dzień. Wszelkie błoto bardzo ładnie schodzi przy użyciu mokrego i suchego ręcznika. Jest to zasługa ich wodoodpornego futra. Czyszczenie umorusanego psa do góra kilka minut. Jest to cool. Nie mam goldena ale z rozmów z panciami tych psów wnioskuję, że takie same zabiegi są nie do zrobienia. Myślę, że to przez długość, ilość i rodzaj futra. Sierść Goldiego nie powinna się jednak tak wbijać jak Labradora.

Jeszcze jedna sprawa. Jeżeli wybierasz między Labikiem a Goldziem, to parę praktycznych uwag: Labradory mają krótką i sztywną sierść. Wbija się ona w miękkie części mebli, wykładziny, dywany. Jest z tym troche problemu. ( tylko trochę ) Nie ma natomiast żadnego problemu z wyczyszczeniem ich sierści po przyjściu ze spaceru w mokry dzień. Wszelkie błoto bardzo ładnie schodzi przy użyciu mokrego i suchego ręcznika. Jest to zasługa ich wodoodpornego futra. Czyszczenie umorusanego psa do góra kilka minut. Jest to cool. Nie mam goldena ale z rozmów z panciami tych psów wnioskuję, że takie same zabiegi są nie do zrobienia. Myślę, że to przez długość, ilość i rodzaj futra. Sierść Goldiego nie powinna się jednak tak wbijać jak Labradora.

Mamy Labradora, Jest to pies, który w domu z ogródkiem będzie czuł się jak w raju. Pod jednym wszakże warunkiem. Te psy źle znoszą samotność. Nasza sunia przyzwyczaiła się do tego że co jakiś czas zostaje sama. Wymagało to od nas konsekwencji i cierpliwości. Niestety wśród naszych znajomych jest wiele poważnych przypadków niszczycielstwa sposowodowanego stresem osamotnienia. Jest jeszcze kolejna sprawa - ten pies nie bedzie na pewno niczego pilnował. Złodzieja raczej wyliże po pysku niż ugryzie w zadek. Wszystkie labradory ( no może prawie wszystkie ) mają zajoba na punkcie wody. Jeżeli masz w poblliżu oczko wodne, będzie zachwycony, ale ty mniej. Psiak będzie wiecznie biegał aby się wykąpać. Oczywiście można psa przyuczyć aby nie robił tego bez pozwolenia. ( Co ja plotę - przucza to sie "Pana", w jaki sposób ma do tego psa nakłonić ) ). Pies wymaga dużej ilości ruchu - w ogórdku nie będzie z tym problemu. Jest typem psa aktywnego, pracującego. Trzeba stawiać mu kolejne zadania, bawić się z nim, wtedy jest szczęśliwy. Jest trochę "zabawy" z tą rasą. Wbrew pozorom Labradory wymagają uwagi i zaangażowania właściciela. Często problemy z ich zachowaniem są spowodowane właśnie brakiem zainteresowania psem ze strony właściciela. Z reguły Labradory są przedstawiane ( szczególnie przez hodowców, którzy na ich sprzedaży robią niezłą kasę ) jako psy-anioły, które "same się wychowują". Tak nie jest. Te psy szybko się uczą, są bardzo inteligentne ale przez to bardziej niż inne rasy wymagają konsekwencji i uwagi. Zależało mi na przedstawieniu tych cech, o których z reguły się nie mówi. Spotkałem się z 2 przypadkami rozczarowania właścicieli "głupim" Labradorem. Niestety nie każdy powinien przygarniać takiego psa. Męczy się i Pan a przede wszystkim pies, który nie wie o co chodzi. Uff... strasznie się rozpisałem. Mam nadzieję, że nie zanudziłem. Nasza sunia jest najfajniejsz na świecie i nie zamieniłbym jej na żadnego innego czworonoga. Jest to kwestia świadomego wyboru i potraktowania potrzeb psa serio. Pozdrawiam jędrek mniejszy i 4 latka Sunny

Mamy Labradora, Jest to pies, który w domu z ogródkiem będzie czuł się jak w raju. Pod jednym wszakże warunkiem. Te psy źle znoszą samotność. Nasza sunia przyzwyczaiła się do tego że co jakiś czas zostaje sama. Wymagało to od nas konsekwencji i cierpliwości. Niestety wśród naszych znajomych jest wiele poważnych przypadków niszczycielstwa sposowodowanego stresem osamotnienia. Jest jeszcze kolejna sprawa - ten pies nie bedzie na pewno niczego pilnował. Złodzieja raczej wyliże po pysku niż ugryzie w zadek. Wszystkie labradory ( no może prawie wszystkie ) mają zajoba na punkcie wody. Jeżeli masz w poblliżu oczko wodne, będzie zachwycony, ale ty mniej. Psiak będzie wiecznie biegał aby się wykąpać. Oczywiście można psa przyuczyć aby nie robił tego bez pozwolenia. ( Co ja plotę - przucza to sie "Pana", w jaki sposób ma do tego psa nakłonić ) ). Pies wymaga dużej ilości ruchu - w ogórdku nie będzie z tym problemu. Jest typem psa aktywnego, pracującego. Trzeba stawiać mu kolejne zadania, bawić się z nim, wtedy jest szczęśliwy. Jest trochę "zabawy" z tą rasą. Wbrew pozorom Labradory wymagają uwagi i zaangażowania właściciela. Często problemy z ich zachowaniem są spowodowane właśnie brakiem zainteresowania psem ze strony właściciela. Z reguły Labradory są przedstawiane ( szczególnie przez hodowców, którzy na ich sprzedaży robią niezłą kasę ) jako psy-anioły, które "same się wychowują". Tak nie jest. Te psy szybko się uczą, są bardzo inteligentne ale przez to bardziej niż inne rasy wymagają konsekwencji i uwagi. Zależało mi na przedstawieniu tych cech, o których z reguły się nie mówi. Spotkałem się z 2 przypadkami rozczarowania właścicieli "głupim" Labradorem. Niestety nie każdy powinien przygarniać takiego psa. Męczy się i Pan a przede wszystkim pies, który nie wie o co chodzi. Uff... strasznie się rozpisałem. Mam nadzieję, że nie zanudziłem. Nasza sunia jest najfajniejsz na świecie i nie zamieniłbym jej na żadnego innego czworonoga. Jest to kwestia świadomego wyboru i potraktowania potrzeb psa serio. Pozdrawiam jędrek mniejszy i 4 latka Sunny

Muszę podjąć decyzję jaką kabinę mam kupić. Wybór dotyczy zastosowanego szkła. Gładkie, hartowane - fajnie wygląda na zdjeci, mam jednak obawę o utrzymanie takiej kabiny w czystości ( wszechobecne zacieki ) Matowe tzw. wzór CREPI - czy na takim szkle mniej widać osady z wody? Czy ktoś z forumowiczów kupił kabinę KOŁA z powłoka ochronną REFLEX ? Czy zdaje ona egzamin. Czy faktycznie chroni przed powstawaniem osadów i ogólnego syfu na szkle? Czy można bezpiecznie myć szybę, bez obawy o zdarcie tej wastwy.

Dodatkowe pytanie. W jakim okresie stosowane były stropy Kleina? Czy były znane i popularne na początku XX wieku ( 1900 - 1915 )?

Ok. Dzięki, W jaki sposób były układane cegły pomiędzy belkami stalowymi? Ciekawi mnie jaki sposób ułożenia cegieł gwarantuje wytrzymałość stropu? Czy belki były kładzione równolegle tylko w jednym kierunku? Czy konstrukcja stalowa tworzyła coś w rodzaju kraty? Mam nadzieję, że nie jestem upierdliwy. Temat jest dla mnie ciekawy a ja nie mam o tym pojęcia.

Jak w temacie... Interesują mnie informację odnośnie * charakterystycznych cech takiej konstrukcji * okresu w którym była ona stosowana Nie wiem jednak jak się poprawnie pisze Klajna. Napisałem wiec najprościej jak mogłem, tak jak sie słyszy. Proszę o nadsyłanie ciekawych postów.