Laguna

No niestety, człek to taka sfora, która ma swoje upodobania i wymagania. Czego się dziwić? Jak ktoś lubi psy, a inny nie. Ktoś inny lubi koty, a inny nie. To samo dotyczy np. gołębi. Skoro Jack3 pisze, że przez gołębie jego zycie to nie takie życie, jak sobie planował... zaś: hmm... no cóż jest inne wyjście, sprawdzone m.in. w Niemczech... aby oduczyć gołębi siadać tam, gdzie ktoś sobie nie zyczy -mianowicie elektryczny system ochrony montowany jest na obrzeżach dachów, gzymsów, rynien, parapetów okiennych, kopuł i balkonów. Nie zabija -Broń Bóg nieproszonych gości, ale impulsowy system oduczy siadania na Twoim domu Jack3. A jak to nie pomoże....hmmmmmmmmmmm... może Jastrzębia? ahahaha :lol

upsssssssssssssssss.... czytam nie o kurach, ale o kursach - ahahaha ciiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii to tylko literówka ahahah , no i chichram jak głupia, alez jestem głupia ahahaha

kurcze kurcze kurcze... Myszko 36 lat - to piękny wiek, nie wiek w którym mamy kończyć zycie, lub uciekać przed problemami. Czytając Twój post, miałam i łzy w oczach, ale i gniew wewnątrz mnie. Dlaczego? Więc tak: Czujesz, że stapasz po cienkim lodzie, widzisz szamotającego się męża, którego bardzo kochasz, a boisz się, że nie wróci. Długi, dzieci ich smutne oczy. Cholernie że tak powiem współczuję takiej sytuacji... Zrozum kolezanki piszące wyżej, że piszą iż potrzebny Tobie kop a nie głaskanie. Bo fakt faktem, ileż byśmy tak nie głaskali nawet kota, to znudziłoby mu się po dłuższym czasie i sobie poszedł. One chcą dać Ci takiego powera - upadłaś to wstań, bo czas najwyższy. Myszko i wśród nas są osoby, które w życiu nie miały łatwo, bo kto nam mówił, że tak ma w nim być? Depresja nie obędzie się bez psychologa, jeżeli masz już myśli samobójcze... Pierwszy krok... wstaję z rana, patrzę w lustro i mówię - the end, koniec z wizerunkiem kobiety któa zyje w strachu i płacze... W lustrze mówię do siebie - mam 36 lat i dam z siebie wszystko, uratuję rodzinę. Biorę prysznic, wskakuję w ciuszki, drukuję CV, chodzę po pracodawcach, zachodzę do Urzędu, czytam o kurach... idę do Doradcy Zawodowego i mówię: mam takie i takie wykształcenie, taki i taki zawód, obecnie jestem w krytycznej sytuacji, bo ja i mąż bez pracy. Napewno będą mieli Ciebie teraz na uwadze, a nawet zaproponują zaraz jakiś kurs, doszkalający. Wrócisz do domu nastawiona inaczej - zobaczysz, poczujesz, że coś zaczyna się dziać. Zacznij rozmawiać z mężem, chociaż nie będzie to łatwe. Nikt z nas nie jest wolny - ale to jakie więzienie stworzymy sobie, zalezy tylko i wyłącznie od nas... Kiedy upadamy, to czas Myszka się podnieść, zawsze znajdzie się wyjście z sytuacji- tylko szukajmy jego, łzy tutaj nic już nie pomogą, trzeba działać. Jeżeli teraz czytasz to i siedzisz zaryczana przed kompem- to myk łazienka i lustro i prysznic i U.P. itd. Powodzenia.

My graliśmy... o ile mowa o ciąganiu liny... ale chłopaki wygrywali... Potem nie byłysmy frajerkami i mieszaliśmy się... Przypomniałam sobie jeszcze modne szaliki z czapkami- rózowe... takie czapki - smerfetki z dwoma paskami, z małym pomponikiem białym... A na dyscotekach i wieczorami nieraz mozna było usłyszeć: - oleo leo leo leeeeeeeeee nie damy się, nie damy się W parach to chyba teraz tylko na weselach się tańczy... bo na disco widzicie jak to tańczą... Jak to kiedyś powiedział mój tato: - co to za tańce, ona w jednym rogu sali a on w drugim i skaczą...

Jezoo... a myślałam, że to ja tak ostatnio mam bajzer w domku, ale fakt rano wyjazd a wieczorem powrót z budowy. Cieszę się jak jest niedziela Nikt z wyrka mnie nie wypędzi - o nieeeeeeeeeeeee W związku najważniejsza jest rozmowa, ja odrazu " kuję żelazo póki gorące", mówię "co mnie boli". Nawet szczera bywam do bólu. Życie wymaga od nas też poświęcenia, wystawia nas na rózne próby... Jeszcze niedawno ja płakałam po wizycie na działce teściowej wrzeszczącej i mówiłam: - zachciało Ci sie tej działki obok matki Ale w końcu wzięłam się w garść po naszej rozmowie i nie miałabym sumienia zostawić go samego na budowie... W końcu to "nasze", oboje podjęliśmy decyzję. Oboje i to ważne... Budowa inaczej przebiega, gdy jeździ się na tzw. gotowe, a tak gdy"sami" to wymaga od nas siły fizycznej i psychicznej. Nie wyjaśnione problemy, sprawy, zakorzeniają się często w człowieku i w pewnym momencie szala się przechyla. Szala goryczy, żalu itp. A do wielu nieporozumień już tylko wtedy jeden mały krok. To tak jak stawiać dom(związek) na złym fundamencie. Cieszę się, że powoli się układa, trzeba teraz czasu, aby wróciło to, co ucierpiało Rafter... życzę Wam cierpliwości i trzymam kciuki.

Anno a może my mamy tę samą Poprostu ten typ tak ma... Wczoraj kopali u nas - zakładali prąd- to latała i sprawdzała, czy nie na jej miedzy Jak mój mąż powiedział- mamo ja ci nic nie zabrałem nigdy i się tak nie bój już. To mu odpowiedziała- ja tam Ci nie wierzę. A pracownicy stali jak wryci... Ja ponownie włączyłam zagęszczarkę i jeżdziłam dalej śmiejąc się pod nosem... Aniu jak najbardziej i ty pisz do mnie kiedy chcesz do mnie

Napewno naga ... w futrze

Zapomniałam o modzie na te lalki duże z Rosji- płakały, niektóre chodziły...

My z klasą jeździliśmy do PGR-u zbierać ziemniaki Pani nauczycielka dostawała 2 gratis, a my zbieraliśmy na biwak klasowy. A końca pola nie było widać Jezoo szło się z tymi drucianymi koszami i szło ( niczym w obozie ). Ale biwaki były fajowe. A kto kupował słonecznik - ten czarny na kilogramy i podsmażał na patelni??? Zgadzam się, że chałwa miała inny smak. Przyznaję się do grzechu, jeśli chodzi o wożenie zakupów... dowoziłam chleb bez "piętki"... był super zawsze wypieczony. Zaś u mojej babci wieczorem, po 18-tej chodziło się do obory (mieszkała w PGR-e) i do kanki nalewano mi z kany mleka... Zanim doszłam, też jeszcze cieplutkie upijałam W domu czekał na mnie miód - bo dziadek pszczółki miał... iiiiiii chleb+miód+ mleko= rarytas Tarcze przy fartuszkach... nauczyciel stał przed wejściem do szkoły i sprawdzał, czy przyszyta Miałam sposób... bo nitką czarna obszyta była tarcza- u góry i na dole, a na dwóch agrafkach przypięta. Ba nawet ciągał, czy przypięta- ależ to była głupota!!! Arabica była pyszna, hmm nawet nieraz skubnęłam kilka ziarenek jej i chrupałam- takie dziwne zboczenie Mój dziadek palił w "fifce" (szklanej) popularne... tak miał i potem. A wcześniej miał takie bibułki i robił papierosy. Nie zapomnę osiołka plastikowego - którego pociągało się za uszy i spod ogona wysuwał mu się papieros A na butelkach naciagane takie dla ozdoby ze sznurka plecione - pudelki Zaś co do ogórków- autobusów, to pamietam ścisk... i ile razy nie zemdlałam przez kobiety wyperfumowane- curarą To był szał na te perfumy, prócz tych kwiatowych...

Nic tylko to albo brat Putina, albo mafioza... Hmm ewentualnie syn Gorbaczowa, bo nawet podobny. No cóż nawet napisałabym do gościa - ptfu księcia z bajki ( tylko nie mojej), ale załamał mnie: granica wieku do 20 lat i jeszcze czystość przedmałżeńska za stara doopa jestem no.. i se tylko może pomarzyć o takich księżniczkach owy Książę z bajki:).

Ja mieszkałam wiele wiele lat w bloku... Teraz mieszkam w domu za miastem, ale budujemy "swój" dom... Ze swojej perspektywy powiem tak: W bloku, zalezy jacy sąsiedzi, ja miałam ok sasiadów, zero imprezowiczów za ścianą itp. Ale ja wewnętrznie marzyłam o większej przestrzeni, nie chodzi tutaj wcale o metraż mieszkania, bo ten nie był mały. Gdy zamieszkałam z początku za miastem pomyslałam... cisza, ptaków więcej gatunków mi ćwierkoli, ale zabrakło mi ludzi... to że poprostu są, że przechodzą obok mnie, że ktos mnie mija, przystanie na chodniku, zagada. Ale to były początki Miałam mozliwość nawet mam zamieszkać w miieście i jednak wolę owe zacisze, budowanie domu, a nie mogę doczekac się własnego ogródka i wreszcie aby kosić trawkę... micha nie każdy lubi wieś... Fakt życie w bloku jest wygodniejsze, centralne jest, bez palenia, latania, podkładania itp. W zupełności zgodzę się, że szkoły na miejscu, sklepy. Decydując się na życie poza miastem musimy sobie zdać sobie sprawę, że zalezy gdzie i jak daleko... Ja mam jak narazie komfort w tym, że dziecko nawet tutaj na wsi szkołę ma pod nosem, widzę ją Sklep czynny do 22. Ale tam gdzie budujemy się na "swoim" czekają dojazdy, z tym że niedaleko. A razie awari auta- bus jest micha, mam znajomych, którzy nie wyobrażają sobie życia na wsi i mieszkają dalej w blokach. Rozumiem Ciebie bardzo dobrze... najważniejsze jest to, abyś Ty miała komfort i jak wkurzałaby mnie trawa - te jej koszenie itp. to zdecydowanie mieszkałabym zapewne w bloku. Życzę powodzenia micha

Pamiętam, że jakoś miałam szczęście do różowego koloru tej piłeczki na gumce ze straganu Stragan kojarzy mi się, gdy byłam małą dziewczynką, wtedy miałam kupiony pierścionek z Pszczółką Mają, palec czerniał... ale pierścionek, to cudo było A gumy z Kaczorem donaldem... historyjki w nich były... Cukierki Jarzębina w czekoladzie w tekturkowym pudełeczku... smak gorzkawo - słodki... Zegarki elektroniczne - jaki szał był. ahahah. Niraz wylewały taką czarną farbę hm. Nie zapomnę, jak rowerem jeździłam po zakupy... siatka była taka elestyczna, pleciona, że do kieszeni się chowała, a potem mogłam do niej włożyć chleb i mleko w szklanej butelce i smietanę w szklanej butelce byłam dzieczynką, no 10-11 lat, kiedy sąsiadka śpiewała za ścianą utwory ABBY, albo Boni M. Oto wklejam i ja:

Ja też mam już odruch bezwarunkowy, kiedy bębnią reklamy -ściszam, przełączam... Oglądając reklamy mogę wywnioskować jedno: seksizm, seksizm i jeszcze raz seksizm Kobieta jest straszną gospodynią, ma taki kamień w łazience, że wstyd, ba a ile bakterii grasuje w muszli, pralkę nawet rozwali, pranie niedopierze, ma szare niedoprane ubrania. Okna ma brudne, zamazane na amen Oj i te firanki, gdyby nie sąsiadka to dalej niewiedziałaby, że świeci słońce kolejna reklama... standardowa reklama rodziny 2 + 2, gdzie żona tak źle gotuje, że gdyby nie przyprawa, bądź zupa w proszku, kartoniku itp. to mąż nie wyglądałby jak klown, z czerwonym wąsem:) Kobieta ukazana jako matka, zona, gospodyni jest pokazana w złym świetle, ale cóż... gdyby nie te produkty, zagubiłaby się kobiecina i zarosła brudem. A ta rąbiąca telefonem mięso... to zero komentarza... szok. Reklamy to haczyk, który ma zadziałać... Ja lubię tez niektóre reklamy np. Żubr A pamiętacie reklamę pierwszą proszku - Ojciec prać? - Prać, ale tylko w Pollenie 2000 - ahahah.

Uśmiałam się... a mój mąz patrzy czy zgupiałam już czy jak Ale i ja znam historię z nazwiskiem Mojemu bratu zepsuła się pralka... podałam mu numer telefonu i mówię: - Spec ma na nazwisko pan Kisiel... A on, mysląc że go wrabiam pyta ponownie: - No weź podaj mi nazwisko i nie rób sobie jaj, to zaraz zadzwonię... Powtarzam mu -Kisiel Nie wiem, co ten mój brat dumał, chyba myslał, że żartuję i się jakoś przejął. Bo wziął telefon, wybił numer i mówi tak: - Dzień dobry, pan Budyń? - Kisiel z tej strony, ale śmieszne!!! - po czym zdenerwowany spec rozłączył się, a mój brat nie zdążył przeprosić za pomyłkę ahahaha. No a potem po wysmianiu się, musiałam zadzwonić ja...

A gdzie Cię dziewczyno znalazł ten twój mąż??? Jak ja bym chciał co by moje babu też tak miało . są takie baby .... gwarantuję .... jest nas na tym forum więcej markumarecki... a to mój tato zakorzenił ciut we mnie, że i kobieta może nie bać się wiertarki, szlifierki... To z czasem malowałam mieszkanie, to szpachlowałam itp. Teraz uczę się budowlanki w całej krasie... mam dobrego nauczyciela... ciut czasami nerwowego... bo mi mówi tak: Niuńka podaj mi breszkę... - breszkę...(dumam i czuję jak mój mózg analizuje owe słowo - wyraz breszka, zastanawiam się)... mam ... idę niosę zadowolona i słyszę: - toż to nie breszka... tam lezy... - aaaaaaaaa to trzeba było powiedzieć - łom - toż to łom Misiek Nie miałabym sumienia tkwić w domu przed TV, wiedząc, że mój chłop tam sam... nie żalę się, chociaz mam czasem dość... Weźmy pustaki szalunkowe, siły trzeba było mieć, aby zanieść tam czy tam. W końcu taczka dobrze się sprawdziła Potem zerknęłam w necie, że te cholery ważą od 19-21 kg A jaaaaaaa... kobietka z wagą 56 kg ahahah. Ale uczę się, uczę... Wierzę że jest tutaj sporo kobietek takich, co nie stoją obojętnie. Pozdrawiam je serdecznie i życzę duzo siły Resztę forumowiczów oczywiście również pozdrawiam.

No proszę, a mówią, że Poooolicjanty to złe chłopy

Witam serdecznie Przeczytałam, poczytałam i się poryczałam - za śmiechu... Wątek zaczynał się od ... jak one to robią, sąsiadki i inne wyfryzowane kobitki... a kończymy na???

Kurcze Sandra, Samanta Fox, Sabrina itp. Pamiętam małe okrągłe lusterka, grzebyki małe, ale i chusteczki do nosa inne były - na otarcie łez ahahah. A pamiętacie spodnia- szał - Piramidy??? Baltony, Peweksy Wtedy myslałam: ale za granicą mają dobrze, czegoż oni tam nie mają... Moda na getry robione na drutach, szaliki robione na drutach i rękawiczki. A swetry takie zrobione na drutach w paski jakie modne były. Potem moda była na te węgierskie, każdy prawie na dyskotece miał taki ahahah. A teraz młodzieź... patrzę na swoje dziecko i nudzi mu się Szok.

Nie no tylko nasi wymyślą taką zabawę ahhaha - niezła karuzela

A u mnie stoi sprawny adapter- Bambino, fakt głośno chodzi silniczek, ale działa... Słuchałam na nim płyt Czerwonych Gitar -mojej mamy i wiele innych kolorowych jak pocztówki... niestety płyty zaginęły... Ale adapter posiadam. Ja na nim słuchałam Republikę i Ewę Bem.

Faktycznie, budowa domu to dobrze jak człek ma nerwy na wodzy. Wiecie z czego się cieszę? Że nie musimy użerać się jak narazie z wykonawcami, z jakimiś ekipami budowlanymi. Bo ekipa to ja i mąż. Czasami do pomocy weźmiemy kolegę tego, czy tego. Rano wyjeżdżamy, wieczorem wracamy. Czasami gdy spojrzę na to co jest, to mam wrażenie, że stoimy jakby w miejscu... Ale w końcu jest nas 2 -ka. Już i tak wielkie halo na wsi, że baba na budowie A Pan przywożący piach mówi tak: niech Pani nie daje się wykorzystywać. A ja do niego- kiedy to lubię ahahah. dokąd damy radę... Są nerwówki, jak to na budowie... Ale pocieszam się, że nie odrazu Rzym zbudowali. Rafter to Twoja szanasa , Wasza szansa... życzę powodzenia, wierzę, że znajdziecie kompromis, z czasem będzie lepiej. Zresztą ten kompromis juz jest, skoro piszesz z domu, w którym oboje mieszkacie. Co do domu pierwszego dla WROGA, to nie wiem, czy te wybudowanie przezyję ahahah... a drugi by mnie wykończył na maksa ahaha. Biorę pierwszy... chociaż jak to mówią: nigdy nie mów nigdy Rafter Ty lepiej zonę zaproś na piknik... winko itp. Trzymaj się. Pozdrawiam.

Oj takkkkkkkkkk... Do dzisiaj pamiętam Kasprzaki, Wilga też była z możliwością nagrywania i z radia późnym wieczorem można było coś nagrać na kasetę Lata 80-te słucham po dzisiejszy dzień, zwłaszcza gdy jadę autem. comanchero comanchero comanchero comanchero o o o o

złapałaś go na dziecko ( a synek był zaplanowany po 3 latach małżeństwa), jesteś szmatą, współczuję synowi takiej szmaty jak ty... jego pierwsza zona była o niebo lepsza, ale on się wkrótce pozna na Tobie... itp. Do ludzi chwali się synem jaki to on dom stawia. Nas nie ma jest tylko on. Zachodzą znajomi na budowę i opowiadają co to matka gada... Mój mąż mimo zwracania uwagi już podniesionym tonem nic nie wskurał. Teściowa to obca baba... ale stworzyć piekło potrafi... Ja do męża powiedziałam, że nie jestem szmatą, aby o mnie każdy gębę sobie wycierał... Ale dałam sobie na luz... Tylko zastanawiam się, jak to będzie, gdy tam zamieszkamy Narazie jest spokój... trzyma się z daleka, gdy mnie nie ma, to lata do syna... Wstyd mi za nią, że jak to może taka matka być, ma wnuczka i też oschła. Moi rodzice kręcą głowami... też nie potrafią zrozumieć takiego typu człowieka i ostatnio zawiedli się na siostrze mojego męża, która mieszka niedaleko nich, wpadała na kawę, a teraz gniewa się na nich. Dzień dobry nie powie. Czyżby mieli za płotem teraz drugą teściową? Oj współczuję innym, bo wiem jak to być czarną owcą w rodzinie i być bezradnym. Ale w końcu z rodziną tylko dobrze na obrazku... To cóż powodzenia życzę

Współczuję imak i innym teściowych, które potrafią dobić człowieka i uważają, że świat ma się kręcić tylko wokół nich. Mam podobnie- niestety Z tym, że z początku teściowa udawała taką słodką, jestem drugą zoną, pierwsza zmarła- no i oprócz tego, że stałam się z czasem wrogiem teściowej, która była zadowolona, gdy jej syn bardzo długo był sam, bo był na jej każde zawołanie, na każdy telefon. Gdy zamieszkaliśmy razem, skończyło się z czasem te jego jeżdżenie po 15 - 20 km aby kupić jej to czy tamto, gdy sklep ma pod nosem. Najpierw zaczęły się tzw. porady życiowe- ty postępuj tak a nie tak.. Zaś potem porównywanie do byłej żony męża. Na dzień dzisiejszy teściowa potrafiła nastawić i wyrobić mi złą opinię w miejscowości, gdzie budujemy dom. Mój mąż z początku zwrócił jej uwagę delikatnie, innym razem, kiedy wbiegła do nas na budowę i zaczęła mnie atakować stanął jak wryty. Miałam żal do niego... Ponoć był u niej potem i nagadał jej... to teściowa lata teraz i udaje dobrą mamę do mojego męża. Do mnie odrwaca się plecami. Powstaje dom - dom nasz, w końcu nasz... ale wyobraźcie sobie gdy jadę tam i tylko cieszy mnie ten mur, zaś dalej gdy widzę dom teściowej, to mam dość... Zaraz za płotem ma warzywa, to jej spojrzenie może zabić. Mój mąż rozmawia z nią, nie mam o to pretensji, ale widzi że cięzko mi a ja widzę, że on też jakby toczy walkę wewnątrz. Mnie pociesza i mówi- chociaż masz w końcu spokój z moją matką, ona chora jest. Ale mam żyć jak w więzieniu? Ostatnio nawet siostra mojego męża mnie zaatakowała słownie, krzycząc że odkąd się pojawiłam, to mieszam w rodzinie itp. Świadkiem był mój mąż, który powiedział jej, żeby sobie poszła. Nic, typu- nie wtrącaj się, itp. Jak mam żyć we wrogim środowisku. A najbardziej boli mnie to, że nigdy nikt mi nie zarzucił w życiu tyle, co najbliższa rodzina zwłaszcza teściowa. Ona szuka ciągle zaczepki. Działam na nią tak, jak Ania K. na swoją. Nikt nam nie powiedział, że zycie mamy mieć wspaniałe i lekkie, ale zdaję sobie sprawę, że życie w chorym miejscu wśród chorych ludzi jest chore. A najgorzej budować dom na złych fundamentach... czy z czasem nie runie niczym domek z kart? Mąż mnie pociesza... zobacz będziesz miała swój zakątek, swój ogród itp. A ja gdy tylko zostanę na moment sama tam na budowie, to zerkam czy teściowa nie biegnie do mnie, by mi nawrzucać. Pewnie kiedyś i ja nie wytrzymam... ale niechcę zniżać się do ich poziomu. Usłyszałam wiele: m.in. złapała

No tak... Matejko - Rejtan, Upadek Polski Wiecie co, przypomniałam sobie owe starsze Panie w Kościele. Byłam dzieckiem, msze były zarówno dla dorosłych, jak i dzieci. Wtedy tłumy jakoś były w Kościele, może dlatego że jeszcze wtedy był jeden Kościół w miejscowości, w której mieszkałam. Nawet wkurzało mnie to, bo ja jako dziecko wychodziłam wcześniej, aby usiąść w ławce na mszy dla dzieci, a ile razy potrafiła przyjść taka starsza Pani - jedna stale tak miała, że przychodziła gdy praktycznie zaczynała się msza i stawała przy ławce, gdzie siedziały dzieci. Bo wiedziała, że zaraz ktoś zareaguje, bądź dzieci ustąpią. Pewnego dnia takiej Pani ustapiła moja kolezanka, bo siedziała z brzegu a uczono, że niegrzecznie tak siedzieć, gdy starsza osoba stoi... nie wystała pół mszy, gdy zemdlała, owa pani tylko zerknęła, a pomogła wyjść z Kościoła inna Pani z mężem. A najlepszy był numer jak owe Panie podchodziły i mówiły tak: - posuncie się, posuncie, to jeszcze się zmieszczę Tak czasami posuwały dziećmi, że dziecku z drugiej strony ławki przyszło stać... Zostało zepchnięte, bo i jak mogło siedzieć na maleńkim kawałku. A Panie też zawsze mogły przyjść nie na ostatnią chwilę!!! Ja jestem kierowcą i powiem tak: - Dziękuję Panom z cięzarowych aut za znaki świetlne, że mam włączyć światła Jakoś nie często zapominam, ale rano czasami człek jeszcze śpi Panowie z Tirów szybciej dadzą cynk - tak bynajmniej ja mam jeżdżąc A4. No to tyle...