Odeszła moja Kochana Psunieczka

[moniz]

Kochani

 

dziś mija dokładnie miesiąc od kiedy nie ma już przy mnie mojej najlepszej przyjaciółki - mojego psiaczka Myszki.

Zasnęła 17 maja br. i jest mi nadal strasznie przykro i długo jeszcze pewnie będzie. Miała 16 lat i 8 miesięcy, a ja większą niż nasz świat nadzieję, że wszystko będzie dobrze. Jednak nie było

 

Była bardzo pogodnym i ufnym pieskiem. Rozbrykanym i jednocześnie bardzo mądrym. Kiedy było mi smutno przychodziła i przytulała się do mnie. Uwielbiała gryźć pluszaki i jeść lody. W 2007 roku przeszła dwie operacje (ropomacicze i guz sutka). Było bardzo źle z Myszką, ale ona walczyła, a ja razem z nią.

Opiekowałam się i pielęgnowałam ją każdego dnia, zaś w nocy czuwałam Ciągle miałam nadzieję, że choroba nie wróci. Jednak wróciła w zastraszająco szybkim tempie W ciągu 1 miesiąca Maleństwo miało guzy w całym organiźmie.

Wtedy nie dało się już nic zrobić

 

Ciągle jest mi b. przykro. Była najukochańszym Pesiaczkiem.

Mam nadzieję, że jest jej teraz dobrze. Ciągle oglądam jej zdjęcia i ciągle płaczę.

 

Dziękuję, że mogę się z Wami tym podzielić.

[lump praski]

Bardzo wspolczuje .....

 

Bobrek odszedl wiele lat temu i teraz tez mam psy, ale on byl jedyny i niezapomnany.....

[daggulka]

moniz ... wiem, co czujesz...niestety śmierć jest elementem każdego życia i nic na to nie poradzisz

wiem, że jest Ci smuno i przykro ....i właśnie dlatego powinnaś wziąć teraz małego szczeniaka ....to nowe życie w Twoim domu powinno pomóc czasowi w zapomnieniu

[Bellucci]

Twoja sunia biega teraz po tęczowym moście i jest napewno szczęśliwa...

Powinnaś wziąć sobie jakiegoś malucha na wychowanie, będzie Ci lżej.

[frosch]

strasznie mi przykro

to dobry pomysl by wziasc nowego psiaczka do domu ..

[moniz]

Dziękuję Wam bardzo za słowa wsparcia i zrozumienie. Z jednej strony myślałam o jakimś psiaczku tak później, nawet nie o szczeniaczku, prędzej o jakimś maluchu ze schroniska. Z drugiej zaś ciągle ta tęsknota za Myszeńką. Jej brak i te myśli czy tam u niej wszystko jest dobrze.

Brakuje mi tego merdającego ogonka, który mnie witał, tego cudownego spojrzenia i tej dobroci bijącej od niej.

Nie wiem czy będę umiała pokochać innego pieska tak jak pokochałam Mysiulkę.

Myślę, że jeszcze za wcześnie na taką decyzję.

Jeszcze raz dziękuję za otuchę

[lump praski]

Kazdego psa kocha sie inaczej - ale tak samo mocno .

 

Sprobuj. Zobacz nawet tutaj ile psiakow tylko czeka zeby obdarzyc Cie miloscia.....

[tapken1]

Ja tez straciłam swoja najukochańsza Sante umarla majc 7 lat -rak-, kochalam ja tak mocno i nie potrafie wzrayic tego slowami.Kupia po jakimđ czasie sunie rasy COLIE,nazwalam tez SANTA i kocham teraz dwie, jest mi lzej.To moj powiernik i przyjaciel, ma juz 14 lat ale trzyma sie dosc dobrze.Boje sie strasznie jej odejscia.....Boze, jak bedzie mi ciezko.Wspolczuje ci serdecznie, bo znam to cierpienie,ale kup pieska, podobnego, bedziesz kochala dwa.....

[tapken1]

tego,

[zielonooka]

Współczuje.

Zawsze moze pomoc mysl ze przezyl wspaniałe 16 lat (nie wiem jaka to rasa byla ale 16 lat to dosyc duzo jak na psa) otoczony miloscia no i po prostu przyszedl jego czas.

Na pewno teraz jest najgorzej bo świeża sprawa. Trzymaj sie >

[aha26]

bardzo Ci wspolczuje bo wiem sama jak przezywa sie odejscie ukochanego pieska.Moja sunia odeszla na raka w wieku 9 lat i to byl koszmar dla mnie ,za jakis czas wzielam drugiego szczeniaka tej samej rasy i tez kocham ja tak samo jak tamta sunie wiec takze radze Ci zebys wziela jakiegos pieska do domu,nie boj sie o tamtej nigdy nie zapomnisz ...

[pawlakoski]

moja sunia została nie dawno zagryziona, miała dopiero 4 miesiące!!!rzucił się na nią ogromny wilczur.

[madd]

Mi kotka Bronislawa na rekach umierala

Ale od razu wzielam druga ze schroniska

I kocham ja tak samo mocno.

Wez jakies zwierzatko, ktore potrzebuje opieki i milosci.

I moze jest w tym racja, ze zwierzaki ze schroniska sa bardziej wdzieczne i czule dla swojego opiekuna, bo Kropeczka wlasnie taka jest.

I chociaz nie raz poplacze, bo mi brak Bronki to Kropeczka zaraz mnie rozwesela

[kara624]

Bardzo ci współczuje. Ja musiałam oddać króliczka bo moja siostra jest uczulona na sierść.

[Kathi]

Bardzo ci współczuje!!!

[smadalena]

moniz-Twoja Myszka miała wspaniała opiekunkę i najepsza przyjacólkę w Twojej osobie.Byla szczęśliwym pieskiem,z dobrym życiem.Rozumiem Twój ból bo pamiętam jak kilkanascie lat temu odszedł mój pierwszy piesek-Agat vel Bucuś.Plakalam po nim kilka miesięcy.Bedę plakać,kiedy odejda kolejne moje pieski bo na to nie da sie uodpornić.Ale nie czekaj z decyzją o przygarnięciu innego psiaka-nie obrazisz tym jej pamięci i nie bedzie to znaczylo,że o niej zapomniałaś,a Tobie na pewno pomoże.Trzymaj się.