granice......

[BK]

Na terapię to nigdy nie jest za późno

 

Kurczę gdybyśmy mieszkały w jednym mieście tobyśmy się skrzyknęły wynajęły jakąś fajną panią psycholog i zrobiły sobie sesję terapeutyczną.

[Elka62]

Niestety dla dziecka rodzic jest bogiem - bez względu na to jakim jest człowiekiem. Dlatego jako dzieci nie potrafimy dać opór przemocy. Tej fizycznej i psychicznej.

Straszne są niektóre Wasze relacje.

Tym bardziej chwała za odwagę bycia sobą! Za mniej lub bardziej udane próby przerwania zaklętego kręgu!

 

Nie mam aż tak traumatycznych wspomnień, ale pracowałam w Monarze i tam patrzyłam na dzieciaki walczące o swoje życie. Dzieciaki, które zaczynały w wieku 8 lat od papierosów, a kończyły jako 20-letni zniszczeni alkoholem, narkotykami, lekami ludzie.

Dzieciaki, które trafiały z różnych domów i nie zawsze były to rodziny tzw. patologiczne. Często przyjeżdżali z domów na pozór pełnych wszelakiego dobra. Tylko miłości w tych domach brakowało. Rodzice odwiedzając syna po kilku tygodniach niewidzenia się potrafili przywieźć mu torbę słodyczy i kieszonkowe, które było wyższe od naszych pensji.

I sprawa załatwiona! Można wracać do domu!

 

Też miałam okres, w którym darłam się na dzieci. Wymyśliłam sobie, że dopóki ich nie było wszystko się udawało. Że dopiero gdy znalazły się w moim życiu zaczęło się pieprzyć.

Boże - nawet teraz kiedy to piszę łapią mnie skurcze! Jak mogłam tak myśleć!

Na szczęście minęło. Przyszło opamiętanie i rozum.

 

Od tego czasu wiem, że miłość to podstawa. Kochajmy swoje dzieci i uczmy je kochać. Z miłością w sercu nigdy nie zabraknie nam cierpliwości i zawsze będziemy mogli traktować własne dzieci jak długo oczekiwanego chcianego gościa.

A one nauczone kochać pójdą w świat kochając a nie krzywdząc ludzi.

[BK]

Zgadzam się że lepiej zapłacić obcej osobie i mieć spokój niż podnosić sobie ciśnienie spotkaniem z mamą albo teściową.

Myślę że nie trzeba mieć skrupułów przed ograniczeniem kontaktów z mamą w takich sytuacjach. Niech gadają naokoło, a co tam.

[bratki]

 

Kurczę gdybyśmy mieszkały w jednym mieście tobyśmy się skrzyknęły wynajęły jakąś fajną panią psycholog i zrobiły sobie sesję terapeutyczną.

 

A tej sesji to niby co brakuje?

[DPS]

Dzisiaj? Mieszkam na wsi, żyję bardzo skromnie, ale mój syn studiuje za granicą - tak wybrał, takie Mu stworzyliśmy możliwości. Jak się chce, to wszystko mozna.

[daggulka]

U mnie nie było bicia, nie było maltretowania , nie było ośmieszania ....był tylko klosz i obojętność

godzina 19 - wołanie do domu, kąpiel, jeść , spać ...zero dyskusji w jakichkolwiek tematach, tylko wykonywanie poleceń ... zrobili ze mnie życiową kalekę nieprzygotowaną do życia w społeczeństwie..... kiedy wyprowadziłam się z domu (ucieczka? ) to nie potrafiłam nawet firanki zawiesić, ugotować ...nic kompletnie

mając 18 lat zaszłam w ciążę ...oczywiście ślub bo jak to tak .... mieszkaliśmy jakiś czas u moich rodziców , urodziłam dziecko, wpadałam w depresję poporodową to mama zajęła się moim dzieckiem ...dosłownie zajęła ....kąpała, karmiła, przewijała....kochała - przez swoje zachowanie odebrała mi córkę - odsunięta 19- letnia dziewczyna której całe życie układała matka pomyślała, że tak ma być - widać to normalne

po wyprowadzce byli u nas kilka razy w tygodniu, Kamilę często zabierali do siebie żeby "odpoczęła"

mam żal do siebie, ale jeszcze większy do niej ... wyszłam z domu jak ubezwłasnowolniona psychicznie osoba - bez swojego zdania , bez własnej woli , poddająca się życiu jak fala w oceanie...co ma być to będzie

nie mam z Kamilką takich kontaktów jak bym chciała - musiałam uczyć się tej miłości ...nikt nie pomógł mi wyjść z tej depresji - łatwiej było odebrać dziecko

[bobowa budowniczowa]

dagulko przykro mi

 

Staraj się odbudowac swoje relacje z córką, spędzaj z nią czas, bądź pomocne wtedy kiedy Cię potrzebuje. Teraz wiesz czego na pewno nie możesz zrobić swoim dzieciom

 

 

 

depesiu po prostu brak mi słów

[DPS]

Na wiele historii tutaj brak słów.

Nefer, Rrmi, Bobowa, Ty, Elutek...

 

Czasami sobie myślę, że kiepsko z tymi matkami Panu Bogu się udało.

Z ojcami też nie lepiej.

 

Nie wiem, czy bidul dla niektórych nie byłby mniejszą traumą...

[Nefer]

Wierzę, że wychodzimy z tego silniejsi. Wierzę też, że gdybym nie miała takich rodziców nie byłabym taka jaka jestem. A jestem dość silna i wiem, że często robię za podporę innym ludziom ( już w firmie robią zrzutkę na leżankę ).

Czyli nie ma tego złego.

Wiem, że mam lepsze układy z moimi dziećmi niż z rodzicami - czyli zmieniłam styl wychowania o 180 stopni - to dobrze.

I chyba - w zasadzie - powinnam im podziękować . No bo tak jest jak się popatrzy na to wszystko z dystansu. Przez własny przykład nauczyli mnie kim nie chcę być. Może to jest jeden plus, ktory znalazłam ?

[bobowa budowniczowa]

Oj depesiu myślę, że chyba bidul nie .........przynajmniej nie taki jak jest w nim teraz..................okropnie.

A [/b]Nefer chyba ma rację, że gdyby nie nasze doświadczenia z rodzicami to bylibyśmy inni.................a tak to wiemy kim nie chcemy być.

 

Choc oczywiście najlepiej byłoby gdyby wszyscy mieli cudownych rodziców i wspaniałe domy rodzinne.

[DPS]

...

[19501719500414]

wiecie co BABY, czymcie sie,

jesteście wielkie,

[galka]

Pewnie,że wielkie ale tylko ten kto tego doświadczył wie jak pokreconym wychodzi się z takich domów ,jak bardzo szuka się jakiegoś punktu podparcia ,jak niską mamy samoocenę,ile błędów powielimy wyniesionych z domu zanim staniemy się na tyle mocni zeby spróbować żyć inaczej .

[Gość]

Jak jeszcze raz się wydrę na swoje dzieci, to odgryzę sobie język i go zjem

Howgh

[Nefer]

Ja przeczytałam jedną książkę za późno - już wprowadziłam wcześniej tę zasadę.

Jak Ci rośnie ciśnienie i już masz się wydrzeć - weź głeboki oddech i powiedz do dziecka : "jestem teraz zdenerwowana i lepiej jakbyśmy porozmawiali za chwilę"albo odwróć sie na pięcie i po prostu zmień lokal. Na chwilę. Złota zasada : kiedy głośno powiesz co czujesz - demony sie chowają

 

A ta książka : "Jak mówić, by dzieci słuchały. Jak słuchac by dzieci mówiły".

[Gość]

Zasady znam, ale ... krew nie woda Zainwestuję w worek i rękawice

[Nefer]

Zasady znam, ale ... krew nie woda Zainwestuję w worek i rękawice

Spoko - dasz radę. Ja jestem straszny wściekun - wyżywam się w pracy :)

[Gość]

Ja wszędzie i jeszcze mi pary zostaje na dzieci

[Nefer]

Ja wszędzie i jeszcze mi pary zostaje na dzieci

Ja wiem, że dasz radę. Najważniejsze to zauważyć problem. Jak już wiesz, że on jest to sobie spokojnie poradzisz Wszyscy popełniamy błędy -mądrością jest ich nie powielać

[DPS]

...