Powieść w odcinkach

[zabina]

twarda i oryginalna z niej sztuka, pomimo pknietych wszystkich blon i opon wlacznie z tymi w Fiacie 126P, gaci oddac nie chciala, Nie takie numery ze mna panno zakrzyknal Borewicz,ktory pojawil sie znienacka. Oddaj gacie bo innaczej pujdzierz ty stad jak szczauła .....

[MARTINA1]

[anSi]

W tym momencie Dziewica przebudzila sie...Szkoda - pomyslala - ze to tylko sen A swoja droga chyba jestem glodna...

[MARTINA1]

[Erol 1]

Rudobrody poruszył nogą w bucie. Żyję, żyję ...!!!!

Ale sen miałem, że hohoho - pomyślał - gacie, dziewica, kucharz, GTW, priv ... i coś jeszcze... ale co ?

I znowu stracił przytomność....

[maslak]

tymczasem kucharz znalazł małe niebieskie tableteczki po których zażyciu jego nastoletni wnuczek wołał "ale odlot dziadku" i biegł przepedzać smoki z kuchni ...

[daggulka]

dobra dobra .... tylko nie smoki .... zakrzyknął kucharz ... smoki pożyteczne som czasami .....

[frosch]

a nawet najpożyteczniejsze - dodał - OD ZAWSZE ......

[retrofood]

a już szczególnie na butelkach...

[boratom]

- Siostro, proszę podać pacjentowi jeszcze jedną kroplówkę! A pan to czemu tu siedzi od wczoraj? Kim pan jest?

- Borewicz. Porucznik Borewicz. Co z nim? - zapytał, skinąwszy głową w kierunku łóżka na którym Rudobrody dogorywał ...

 

W tym czasie siostra podłączyła już nową kroplówkę ze ... SMOKIEM ...

[maslak]

Rudobrody dogorywał już drugi dzień lecz ostatnia kroplówka ze smokiem na butelce i z cieczą koloru żółtozielonego która fosforyzowała w ciemności zdziałała prawdziwe cuda - nie dosyć że dogorywanie stało się tylko pozorne - to Rudobrody od tego nabrał ładnej pomarańczowej barwy niczmy Andrzej zwany Pomarańczą znany z telewizji i zaczynał odzyskiwać siły. Pokrzepiony kolejną kroplówką która właśnie została podłączona i tym razem ładnie świeciła na niebiesko - otworzył oczy i zobaczył ...

[retrofood]

... Dodę!

[maslak]

Zobaczył i pomyślał: "fajna Doda ale sił na nią szkoda". Spojrzał jeszcze raz i aż zamrugał powiekami ze zdziwienia bo Doda zamieniła się w Borewicza, który powiedział do niego ...

[Chef Paul]

dość grubym barytonem Haiiiiiiii ... lecz już ostatnie samogłoski zaczęły nabierać piskliwego dźwięku zmieszanego z beczeniem holenderskiej kozy ... rozpoznał prawie natychmiast ... nie była to Doda ani Borewicz, lecz ... cała niebieska Dziewica za Dodę przebrana, ... poznał ją jednak natychmiast, gdyz pękniętej opony nie da się ukryć.

[Zochna]

zwłaszcza mózgowej...

Szczęśliwie okazało się, że pękła tylko gumka. I to niestety, gumka od majtek.

Postać przybrała ponownie kształt porucznika Borewicza w cywilu

i z charakterystyczną nonszalancją w głosie zakrzyknęła : zero siedem !

Przestań, do cholery,na okrągło się zgłaszać !

[Chef Paul]

... taaaaaaaaaaa jezzzdddddddddd ... odpowiedziało

[daggulka]

a zaraz potem dodało:

nie ze mną takie numery, Bruner ......

[tutli_putli]

Rudobrody pokrzepiony całą seria kroplówek ze smokiem, mienił się już wszystkimi kolorami tęczy.

Ocuciły go nieco i dodały swoistego tylko jemu wigoru.

Mógł teraz zająć nareszcie się sobą i całą resztą rozpuszczonej do granic możliwości hałastry.

Jednak pierwsze co przyszło mu na myśl to aby wziąć w obroty Dziewice.

Hmmmm…zamruczał cicho

Marzył bezczelnie o tym jak zdziera z niej niereformowalne gacie i zabiera się do czegoś więcej…

Może to właśnie on będzie tym śmiałkiem któremu uda się ją dowartościować?

Pomyślał tylko czy aby na pewno da radę?

Może by tak skoczyć do goryla i pożyczyć od niego korzeń o zapachu kaszanki z wyglądu przypominający parówkę?

Rudobrody miał też plan aby do pomocy zatrudnić Jacka K., Cyryla lub Borewicza, a może nawet ich wszystkich razem?

Gdzieś w zakamarkach jego świadomości upojonej smoczymi kroplówkami, tam gdzie już nic nie docierało coś jednak pulsowało. Objało się boleśnie, wydając przy tym pusty i głuchy, dzwięczący odgłos. Przypominający toczącą się po schodach pustą butelkę.

Wstał z łóżka, wypiął kroplówkę, przeciągnął się, otworzył okno i w usta nabrał rześkiego i chłodnego jeszcze, porannego powietrza.

Nagle skrzywił się w obrzydliwym grymasie.

To kołaczące się po jego głowie coś nie dawało spokoju…

[bosia]

To ta ostatnia szara komorka platala sie po orbicie kroplowkowego zamroczenia, usilujac dojsc do glosu; ...

[retrofood]

Ale wszystkie wysiłki były nadaremne. Komórka była zamknięta na kłódkę. Stare, zardzewiałe monstrum przedpotopowej konstrukcji, było zadziwiająco odporne na wszelkie wysiłki jej otwarcia. Zamek nie puszczał. A i niby nadgniłe deski jej ścianek, również nie poddawały się wysiłkom ich wyłamania. Mało tego. Głosu też nie przepuszczały. Nic nie przepuszczały. Nawet jednego promyka światła.

To jeszcze nic. Komórka była pusta. Ani starych mebli, ani narzędzi ogrodniczych, ani nawet chowanego pokątnie świniaka tu nie było. Nic nie było. Chociaż...

W komórce pojaśniało. I wtedy okazało się, że pod jedną z jej ścianek leżało coś, przypominające fragment poniemieckiego hełmu z dziurą po kuli w centrum i rdzawymi śladami wypływającej z tego centrum krwi.

Komórka zastygła nagle w oczekiwaniu czegoś, co nadejść nieuchronnie musiało, ale na razie było Nieznanym. Ale nic się nie działo, tylko pojaśniało jeszcze trochę. I wtedy, w szarej poświacie, poniemiecki hełm okazał się starą błoną, ale komórka jeszcze nie wiedziała, czy to jej własna stara błona komórkowa, czy to błona Dziewicy Nietykanej, którą ktoś (lub coś) na wylot prześwidrował.