Budowa - koszt nasz czy także bliskich ?

[nowaczka]

Odświerzyłam ten temat bo sporo nowych osób rozpoczyna budowę na wiosnę.W naszym przypadku koszty budowy ponosimy wspólnie z mężem,a czasami nasze dzieci-wiedzą,że z pewnych przyjemności narazie trzeba zrezygnować. Ze strony mojej rodziny możemy liczyć na wymianę poglądów czasami bardzo pomocnych,rodzina męża nas podziwia ale nie jest w stanie zrozumieć naszego entuzjazmu budowlanego .

[magi]

W wątku Mam 300 tys ktoś napisał, że dostanie od ojca 200 000 zł drugie 200 000 zł otrzyma od teścia i za te pieniądze wybuduje sobie dom.

 

Kurcze dlaczego ja mam zawsze pod wiatr i jeszcze pod górę

[anna99]

No cóż, rodzice i teściowie są już w takim wieku, że to my im musimy pomóc, choć bronia sie rękami i nogami. W dodatku są daleko. Wkład finansowy jest tylko nasz, lwia część pochodzi ze sprzedaży naszego poprzedniego mieszkania (200 tys.) do tego trochę oszczędności i nieduży kredyt.

[Józia S.]

Zaznaczyłam wariant pierwszy.

Małżeństwu z dwudziestoletnim stażem już nie trafiają się takie niespodzianki. Zresztą teraz to raczej rodzice oczekują wsparcia. Stwierdzam jednak, że mojemu tacie serce rośnie razem z domem (z radości).

[ara]

Nasz dom?

Efekt samozaparcia , pracy własnej i własnych finansów.

Tak się ułożyło życie, Rodzice odeszli zbyt wcześnie.

 

Do odważnych świat należy!

pozdr.

[Gierga]

U mnie stan surowy pomagali finansować moi rodzice i przyszli teściowe (chociaż bardzo niechętnie). Podzielam zdanie, że wolałabym sama wraz z narzeczonym ciułać i wszystko za swoje robić. Ale w dzisiejszych czasach to niemożliwe, zwłaszcza dla nas, kiedy dopiero zaczynamy pracę i kończymy studia.

Bardzo jestem wdzięczna mojemu tacie, bo robi to ze szczerego serca, zresztą od urodzenia powtarzał mi "córko ja Ci pomogę" Widać, że złapał bakcyla do budowy tak jak i mój narzeczony i wlele nam pomaga - załatwainie ekpiy, materiału i informacji.

Teściowe dali drobną zapomogę z majątku, który odziedziczyli po ojcu (teściowej), ale nie chętnie patrzą na budowe, i raczej mówią , ze się pakujemy w bagno = zero zainteresowania i jakiejkolwiek pomocy , czy rady. ...Byc może to poprostu inne pokolenie...a może i niechęć do przyszłej synowej

[Uller]

Zauważyłem że większość z nas woli wybudować się własnymi siłami. Ale nie każdy sam sobie da radę. Mam więc pytanie - dlaczego piętnowani są młodzi ludzie którzy wspierani są przez rodzinę?

Sam od rodziców otrzymałem duże wsparcie finansowe. Czy z tego powodu jestem gorszy od kogokolwiek? Rodzice nie dali by mi ani złotówki gdyby wiedzieli że pieniądze te są marnotrawione na przyziemne zachcianki. Ale gdy widzą jak staje na głowie aby w sposób jak najbardziej optymalny wykorzystać pieniądze które od nich dostałem to wspierają mnie jeszcze bardziej. Jako młody człowiek mógłbym korzystać z życia, marnotrawić dorobek rodziców, a nie wycinać sobie parę lat z życiorysu na budowę domu.

A poza tym jeżeli w życiu dostałem trzy talenty to mam oddać o trzy więcej.

[ara]

uller, nie czytasz uważnie postów. Czy rzeczywiście większość woli budować o własnych siłach?

Niekiedy jest zmuszona, widząc zimną obojętność bliskich.

 

Gratuluję przedsiębiorczości w Twojej rodzinie, trzymaj się dzielnie.

pozdr.

[Nesztka]

Przypadek pod górkę: mąż i ja możemy liczyć tylko na siebie - on od dawna sierotka, ja pół-sierotka, a mama na naszym utrzymaniu dopóki nie przejdzie na emeryturę. Mogło być lepiej, babcia męża obiecała nam mieszkanie w spadku, ale ostatecznie dostaliśmy tyle, że starczy zaledwie na kilka metrów działki.

Przypadek z górki: kuzynka męża dostała mieszkanie od rodziców, duży dom w stanie surowym od teściów.

 

Ale za to jakie wyzwanie przed nami! Nie będzie większych zwycięzców!

Pozdrawiam!

[Gość]

Uller - gratuluje wspaniałych rodziców, którzy mając jakiś "grosz" chcą pomóc dziecku...to bardzo miłę. I wierz mi , że mało jest takich przypadków, z reguły spotykam się z takimi przypadkami, że rodzice mają kasę (kupują nowy samochód obydwoje zarabiają) a usamodzielniającym się "dzieciom" mówią radź se sam.

 

Nesztka - widzisz tak już bywa, mu niby też mieliśmy dostać po dziadku (narzeczonego) jego domek, ale teściowa zagarnęła (hihi) majątek i rozdzieliła wobce swojego uznania 80% dla niej 20 % dla syna. Ale masz racje...zobacz jaką będziesz miała satysfakcje za jakiś czas, gdy zobaczysz efekty swojej pracy. Ja zawsze sobie powtarza, jak ktoś chce, to potrafi Życzę powodzenia i trzymam kciuki

[Gierga]

Acha ten gość u góry to ja Gierga...znów zapomniałam się zalogować ;(

[pawelko]

My budujemy za kredyt hipoteczny, więc w sumie to na własny koszt tyle że długoterminowy.

[Nesztka]

Gierga,

dzięki za wsparcie!

Pozdrawiam ciepło!

[kksia]

Nie głosuję, bo ja kupiłam, nie budowałam. Ale na swój koszt (przede wszystkim ten "długoterminowy".

Rodzice nie pomogli, bo nie mają możliwości (nie stać ich, po prostu).

Za to ja marzę o tym by kiedyś móc wspomóc swoje dzieci. Odkąd przeczytałam "Najstarszą prawnuczkę" Chmielewskiej, pojawiła się myśl, że majątek rodzinny to wspaniała sprawa. Szkoda, ze u nas od 50 lat, prawie w zaniku dla większości ludzi. Ja też, wychowana w komunie, bardzo długo w ogóle nie myślałam o pozostawieniu czegoś po sobie....

[Marzyciel]

Cześć Wowka!

Ja zamierzam sam finansować budowę swojego domku plus ewentualnie, na koniec niewielki kredycik (15-20 tys).

 

ale ty i tak pewnie powiesz, że mi się nie uda

 

Pozdrowienia

[Agawa]

U nas koszt jest mój i małzonka, robocizna nasza plus czasami rodzinka bo po prostu niektórych rzeczy nie da sie zrobić samemu a wsparcie finansowe póki co sami sobie radzimy ale jak cos to mozemy liczyć na drobne wsparcie.

 

Cześć Wowka!

Ja zamierzam sam finansować budowę swojego domku plus ewentualnie, na koniec niewielki kredycik (15-20 tys).

 

ale ty i tak pewnie powiesz, że mi się nie uda

 

Pozdrowienia

Też zamierzamy tylko taki ewentualny kredycik brać, Marzyciel na pewno sie uda ja w to głeboko wierze bo jak ty dasz rad e to my też.

[Marzyciel]

bo jak ty dasz rad e to my też.

Dzięki... czuję się jak przewodnik na polu minowym

[Agawa]

bo jak ty dasz rad e to my też.

Dzięki... czuję się jak przewodnik na polu minowym

 

Kurcze chyba tak Cię właśnie traktuję

[Marzyciel]

bo jak ty dasz rad e to my też.

Dzięki... czuję się jak przewodnik na polu minowym

 

Kurcze chyba tak Cię właśnie traktuję

spoko... pradzę sobie, co mnie nie zabije to mnie wzmocni

[traper]

Mój wkład jest niewielki,właściwie finansuje rodzina.

Pracuję(widocznie nie w tych miejscach gdzie trzeba) już 18 lat i nic z tego nie mam. Zarabiam tylko na życie i utrzymanie auta.

Odkąd założyłem(po 30) rodzinę starcza ledwo i na to.