Miesięcznik Murator ONLINE

Skocz do zawartości

Zapal świeczkę...


Recommended Posts

  • Odpowiedzi 1,4k
  • Utworzony
  • Ostatnia odpowiedź

Najaktywniejsi w wątku

Najaktywniejsi w wątku

Dodane zdjęcia

Tadeusz Różewicz

 

"Ocalony"

 

Mam dwadzieścia cztery lata

Ocalałem

Prowadzony na rzeź.

 

To są nazwy puste i jednoznaczne:

Człowiek i zwierzę

Miłość i nienawiść

Wróg i przyjaciel

Ciemność i światło.

 

Człowieka tak się zabija jak zwierzę

Widziałem:

Furgony porąbanych ludzi

Którzy nie zostaną zbawieni.

 

Pojęcia są tylko wyrazami:

Cnota i występek

Prawda i kłamstwo

Piękno i brzydota

Męstwo i tchórzostwo.

 

Jednako waży cnota i występek

Widziałem:

Człowieka który był jeden

Występny i cnotliwy.

 

Szukam nauczyciela i mistrza

Niech przywróci mi wzrok słuch i mowę

Niech jeszcze raz nazwie rzeczy i pojęcia

Niech oddzieli światło od ciemności.

 

Mam dwadzieścia cztery lata

Ocalałem

Prowadzony na rzeź.

 

 

 

 

 

Tadeusz Różewicz

 

"Zostawcie nas"

 

Zapomnijcie o nas

o naszym pokoleniu

żyjcie jak ludzie

zapomnijcie o nas

 

my zazdrościliśmy

roślinom i kamieniom

zazdrościliśmy psom

 

chciałbym być szczurem

mówiłem wtedy do niej

 

chciałabym nie być

chciałabym zasnąć

i zbudzić się po wojnie

mówiła z zamkniętymi oczami

 

zapomnijcie o nas

nie pytajcie o naszą młodość

zostawcie nas

 

 

 

 

 

Stanisław Ryszard Dobrowolski

 

"Cena istnienia"

 

Polegli na polach bitew,

żołnierze armii wolności

- nie wstaną by oskarżać.

 

Wzięci przez szpiclów z ulicy,

rozstrzeliwani na miejscu

- nie wstaną by się zemścić.

 

Zakatowani w kacetach,

zakratowani w karcerach

- nie wstaną, aby nas sądzić.

 

Ziemia zaleczy swe rany,

miasta piękniejsze wyrosną

- gdzie są popioły spalonych?

 

Wznosząc świat sprawiedliwszy,

świat ocalony z zagłady,

zapamiętajmy na zawsze:

że po to zginęli tamci -

bohaterowie i tchórze -

abyśmy my mogli żyć

 

 

 

 

 

Zbigniew Herbert

 

"Przesłanie Pana Cogito"

 

Idź dokąd poszli tamci do ciemnego kresu

po złote runo nicości twoją ostatnią nagrodę

idź wyprostowany wśród tych co na kolanach

wśród odwróconych plecami i obalonych w proch

 

ocalałeś nie po to aby żyć

masz mało czasu trzeba dać świadectwo

bądź odważny gdy rozum zawodzi bądź odważny

w ostatecznym rozrachunku jedynie to się liczy

 

a Gniew twój bezsilny niech będzie jak morze

ilekroć usłyszysz głos poniżonych i bitych

 

niech nie opuszcza ciebie twoja siostra Pogarda

dla szpiclów katów tchórzy - oni wygrają

pójdą na twój pogrzeb i z ulgą rzucą grudę

a kornik napisze twój uładzony życiorys

 

i nie przebaczaj zaiste nie w twojej mocy

przebaczać w imieniu tych których zdradzono o świcie

 

strzeż się jednak dumy niepotrzebnej

oglądaj w lustrze swą błazeńską twarz

powtarzaj: zostałem powołany - czyż nie było lepszych

 

strzeż się oschłości serca kochaj źródło zaranne

ptaka o nieznanym imieniu dąb zimowy

światło na murze splendor nieba

one nie potrzebują twego ciepłego oddechu

są po to aby mówić: nikt cię nie pocieszy

 

czuwaj - kiedy światło na górach daje znak - wstań i idź

dopóki krew obraca w piersi twoją ciemną gwiazdę

 

powtarzaj stare zaklęcia ludzkości bajki i legendy

bo tak zdobędziesz dobro którego nie zdobędziesz

powtarzaj wielkie słowa powtarzaj je z uporem

jak ci co szli przez pustynię i ginęli w piasku

 

a nagrodzą cię za to tym co mają pod ręką

chłostą śmiechem zabójstwem na śmietniku

 

idź bo tylko tak będziesz przyjęty do grona zimnych czaszek

do grona twoich przodków: Gilgamesza Hektora Rolanda

obrońców królestwa bez kresu i miasta popiołów

Bądź wierny Idź

 

 

 

 

 

Jacek Kaczmarski

 

"Wojna"

 

Żyję w poszyciu starych drzew

Nie wiedząc, że istnieje Maszyna i Rozum.

Poznaję byt łosia po śladach nawozu,

Zabijam ryby, w wodzie płuczę krew.

Patrzę, jak jastrząb pustoszy gniazda

I zdradza wydry szlak jezioro

I wiem, gdy kładę wzrok na gwiazdach,

Że nie są tylko mchem ognistych grud -

 

Więc wierzę w cud

I prawdę proroctw.

 

Do ognia kulę się co wieczór

Mamrocząc zmyślone w pośpiechu modlitwy.

Boję się mroku i zgiełku gonitwy -

Mało jest rzeczy, których bym nie przeczuł.

Jestem - to starczy, by istniał świat,

Wróżę ciśniętą w płomień korą

I widzę w sobie Szał i Ład,

Jak w lustrze ognia widzę Żar i Chłód -

 

Więc wierzę w cud

I prawdę proroctw.

 

Ludzie są źli - znam dobrych paru.

Nie zabiją orła, by mieć pióropusze,

A Rasie Zwycięzców nie zajrzeć im w dusze.

Bóg ich kocha Człowieka - nie Ludzkość, czy Naród.

Gadzim rozumem rządzi trwoga,

A w strudze słońca, letnią porą

Na trawą wyściełanych drogach

Nie kładzie śladów ich spokojny chód -

 

Więc wierzę w cud

I prawdę proroctw.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 2 weeks później...

http://img245.imageshack.us/img245/9540/kydrtn9.jpg

 

fot. Adam Kozak / AG; więcej zdjęć

 

 

Lucjan Kydryński [1929 - 2006]

 

 

To chyba w Jego "Rewii piosenek" po raz pierwszy - zasłuchany dotąd w Abbę i utwory z lat 60/70 - usłyszałem, jak NAPRAWDĘ może brzmieć muzyka, jak bardzo mogą zafascynować głosem wokalistki soulowe, jazzowe, łącząc w jedność melodię, harmonię i rytm... siedziałem w nocy z tranzystorem przy uchu..

...i oczywiście festiwale, klasa, styl i charme, do tego to słynne, niepowtarzalne "r"...

kto tego nie przeżył, ten nie wie i już się nigdy nie dowie...

szkoda jedynie, że obecnie prowadzący różne festiwale nawet na odrobinę nie zbliżają się do klasy, jaką On reprezentował......

 

 

 

z Elżbietą Czyżewską

 

http://img150.imageshack.us/img150/5462/kydrczyzws1.jpg

 

 

z żoną Haliną Kunicką

 

http://img136.imageshack.us/img136/1251/kydrkunihd2.jpg

 

fot. Marek Karewicz; więcej zdjęć autora

 

 

 

 

...dobrze, że przekazał tak znakomite geny....

 

 

http://img175.imageshack.us/img175/6866/kydrbookac7.jpg

 

 

 

...niech Mu będzie radośnie w Największej Orkiestrze Świata......

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

http://img153.imageshack.us/img153/4676/wtcdi9.jpg

 

fot. AFP

 

 

 

 

Adam Zagajewski

 

*** (Spróbuj opiewać okaleczony świat)

 

 

 

Spróbuj opiewać okaleczony świat.

 

Pamiętaj o długich dniach czerwca

 

i o poziomkach, kroplach wina rosé.

 

O pokrzywach, które metodycznie zarastały

 

opuszczone domostwa wygnanych.

 

Musisz opiewać okaleczony świat.

 

Patrzyłeś na eleganckie jachty i okręty;

 

jeden z nich miał przed sobą długą podróż,

 

na inny czekała tylko słona nicość.

 

Widziałeś uchodźców, którzy szli donikąd ,

 

słyszałeś oprawców, którzy radośnie śpiewali.

 

Powinieneś opiewać okaleczony świat.

 

Pamiętaj o chwilach, kiedy byliście razem

 

w białym pokoju i firanka poruszyła się.

 

Wróć myślą do koncertu, kiedy wybuchła muzyka.

 

Jesienią zbierałeś żołędzie w parku

 

a liście wirowały nad bliznami ziemi.

 

Opiewaj okaleczony świat

 

i szare piórko, zgubione przez drozda,

 

i delikatne światło, które błądzi i znika

 

i powraca.

 

 

 

 

http://img101.imageshack.us/img101/4830/wtc1xi3.jpg

 

 

http://img245.imageshack.us/img245/470/wtc2sd9.jpg

 

fot. Jim Lowney, strona autora

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 2 weeks później...

30 września 2005

 

....to już rok od tragicznej śmierci białostockich Maturzystów pod Jeżewem...

...nie sposób zapomnieć...

 

"Dusza jego podobała sie Bogu, dlatego pośpiesznie uszła spośród nieprawości. A ludzie patrzyli i nie pojmowali, ani sobie tego nie wzięli do serca, że łaska i miłosierdzie nad Jego wybranymi i o świętych Jego staranie" (Mdr 4, 14-15)

 

 

http://www.ilo.pl/images/znicze2.jpg

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Eda Ostrowska

 

* * *

 

Rozpuść mnie Boże po sadach i ryglach

uczyń nieczułą na przestrzeń

 

 

 

 

Zbigniew Jankowski

 

"Bez odpowiedzi"

 

Moje życie było pytaniem

o Ciebie

Nie dożyłem odpowiedzi

Teraz śmiercią pytam.

 

 

 

 

Ryszard Kapuściński

 

* * *

 

I nie zostało mi nic oprócz Boga -

 

to znaczy

zostało wszystko

 

jeżeli wierzysz

 

 

 

 

http://img153.imageshack.us/img153/5353/candleie8.gif

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 2 weeks później...

Marek Grechuta :(

Tyle było dni do utraty sił

Do utraty tchu tyle było chwil

Gdy żałujesz tych , z których nie masz nic

Jedno warto znać , jedno tylko wiedz , że

 

Ważne są tylko te dni których jeszcze nie znamy

Ważnych jest kilka tych chwil , tych na które czekamy

 

Pewien znany ktoś , kto miał dom i sad

Zgubił nagle sens i w złe kręgi wpadł

Choć majatek prysł , on nie stoczył się

Wytłumaczyć umiał sobie wtedy właśnie że

 

Ważne są tylko te dni , których jeszcze nie znamy

Waznych jest kilka tych chwil , tych na które czekamy

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Marek Grechuta

 

"Świecie nasz"

 

Pytać zawsze - dokąd, dokąd ?

Gdzie jest prawda, ziemi sól.

Pytać zawsze - jak zagubić,

Smutek wszelki, płacz i ból ?

 

Chwytać myśli nagłe, jasne,

Szukać tam, gdzie światła biel,

W Twoich oczach dwa ogniki,

Już zwiastują, znaczą cel,

 

W Twoich oczach dwa ogniki,

Już zwiastują, znaczą cel.

 

Świecie nasz, świecie nasz,

Chcę być z Tobą w zmowie,

Z blaskiem twym, siłą twą,

Co mi dasz - odpowiedz!

 

Świecie nasz - daj nam,

Daj nam wreszcie zgodę,

Spokój daj - zgubę weź,

Zabierz ją, odprowadź.

 

Szukaj dróg gdzie jasny dźwięk,

Wśród ogni złych co budzą lęk,

Nie prowadź nas, powstrzymaj nas,

Powstrzymaj nas w pogoni...

 

Świecie nasz -

Daj nam wiele jasnych dni !

Świecie nasz -

Daj nam w jasnym dniu oczekiwanie !

Świecie nasz -

Daj ugasić ogień zły !

Świecie nasz -

Daj nam radość, której tak szukamy !

Świecie nasz -

Daj nam płomień, stal i dźwięk !

Świecie nasz -

Daj otworzyć wszystkie ciężkie bramy !

Świecie nasz -

Daj pokonać każdy lęk !

Świecie nasz -

Daj nam radość blasku i odmiany !

Świecie nasz -

Daj nam cień wysokich traw !

Świecie nasz -

Daj zagubić się wśród drzew poszumu !

Świecie nasz -

Daj nam ciszy czarny staw !

Świecie nasz -

Daj nam siłę krzyku, śpiewu, tłumu !

Świecie nasz -

Daj nam wiele jasnych dni !

Świecie nasz -

Daj nam w jasnym dniu oczekiwanie !

Świecie nasz -

Daj ugasić ogień zły !

Świecie nasz...

 

 

Świecie nasz, świecie nasz,

Chcę być z Tobą w zmowie,

Z blaskiem twym, siłą twą,

Co mi dasz - odpowiedz !

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Wraz z odejściem, nie zabrałeś nam całego siebie...

...zostawiłeś tak wiele..........

 

 

 

"Chodźmy tam, gdzie nas oczy poniosą

Chodźmy tam, gdzie niełatwy jest czas.

Czas zieleni, łez i rosy

Czas innego, nowego dnia.

Zabierz wszystkie własne myśli

Zabierz swego szczęścia łut.

Tam, gdzie wszystko jeszcze dla ciebie

Czekaj dnia, przyjdzie znów.

 

Chodźmy tam szukać swego dnia

Noc ucieka, światło woła nas

 

Zawierz tylko takim słowom,

Które niosą z sobą sen.

O nieznanym, szklanym domu

Gdzie nadejdzie dzień za dniem.

Siądziesz tam przy wspólnym stole

Znajdziesz w winie wiatru szum.

Tam gdzie wszystko jeszcze dla ciebie

Czekaj dnia, przyjdzie znów. "

 

 

 

...dziękuję....

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

http://www.dyskusje.katolik.pl/images/znaczki/870.gif

 

Świat w obłokach

 

Świat wokół ciebie się zmienia, zmieniają się pory roku.

Stopy twe więzi ziemia, a oczy magia obłoków.

Obłoków wiedza tajemna, obłoków fantasmagoria,

obłoków cudze spojrzenia, obłoków pewność ulotna.

 

Jak obłok wiedza tajemna, jak obłok fantasmagoria,

jak obłok cudze spojrzenia, jak obłok pewność ulotna.

 

Jak obłok, jak obłok

jak obłok, jak obłok

 

Jak obłok, jak obłok

jak obłok, jak obłok

 

Jesteś mieszkańcem ziemi, a uczysz się od obłoków.

Swojej niepewnej nadzieji, ulotnej jak pory roku.

 

Obłoków wiedza tajemna, obłoków fantasmagoria,

obłoków cudze spojrzenia, obłoków pewność ulotna.

 

Jak obłok wiedza tajemna, jak obłok fantasmagoria,

jak obłok cudze spojrzenia, jak obłok pewność ulotna.

 

Jak obłok, jak obłok

jak obłok, jak obłok

 

Jak obłok, jak obłok

jak obłok, jak obłok

 

Świat wokół ciebie się zmienia, przez ciebie płynie niepokój.

Płyną chmury po niebie, pod białą flagą obłoków.

 

Obłoków wiedza tajemna, obłoków fantasmagoria,

obłoków cudze spojrzenia, obłoków pewność ulotna.

 

Jak obłok wiedza tajemna, jak obłok fantasmagoria,

jak obłok cudze spojrzenia, jak obłok pewność ulotna.

 

Jak obłok, jak obłok

jak obłok, jak obłok

 

Jak obłok, jak obłok

jak obłok, jak obłok

 

 

muzyka: M. Grechuta

słowa: R. Krynicki

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dołącz do dyskusji

Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.

Gość
Odpowiedz w tym wątku

×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Usuń formatowanie

  Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL.




×
×
  • Dodaj nową pozycję...