Psycholog dziecięcy

[jkrzyz]

Jeśli ktoś zna dobrego psychologa dziecięcego w Warszawie, bardzo prosze o kontakt.

Chodzi o trzyletnie dziecko.

[DPS]

Skontaktuj się z Tomkiem1950 (Komturem Mazurskim), na pewno będzie mógł pomóc.

[jkrzyz]

Skontaktuj się z Tomkiem1950 (Komturem Mazurskim), na pewno będzie mógł pomóc.

 

Bardzo dziękuje za odpowiedź

Wczoraj poszedłem do specjalisty "z ulicy", byłem bardzo zdesperowany.

Teraz dla odmiany szukam psychiatry.

[Żelka]

Poszukaj moze rady w Osrodku wczesnej interwencji na ul. Pilickiej 21, 022-8440637

.., maja tam bardzo dobrych specjalistow i przerabiaja na codzien problemy bardzo roznych dzieciakow, niech nie zniecheci Cie to, ze z uposledzeniem umyslowym tez, bo takie z problemami wychowawczymy tez maja.

Warto zadzwonic i zapytac.

http://szukaj.sluzbazdrowia.pl/Osrodek-wczesnej-interwencji/Warszawa/Ul-pilicka-21/j10906.html

[jkrzyz]

Poszukaj moze rady w Osrodku wczesnej interwencji na ul. Pilickiej 21, 022-8440637

.., maja tam bardzo dobrych specjalistow i przerabiaja na codzien problemy bardzo roznych dzieciakow, niech nie zniecheci Cie to, ze z uposledzeniem umyslowym tez, bo takie z problemami wychowawczymy tez maja.

Warto zadzwonic i zapytac.

http://szukaj.sluzbazdrowia.pl/Osrodek-wczesnej-interwencji/Warszawa/Ul-pilicka-21/j10906.html

 

Dzięki, może się przyda, natomiast zapomniałem dodać istotny szczegół, mianowicie psychiatra to dla mnie.

[Żelka]

No to tylko tomek1950 bedzie wiedzial. Tomcia bliski wspolpracownik jest z tej branzy. Na pewno cos doradzi. Zawsze lepiej isc do kogos sprawdzonego.

Wszystkiego dobrego zycze.

[BK]

Zgadzam się, trzeba korzystać z usług osób poleconych.

Ja przeszłam z dzieckiem przez gehennę "konsultacji" u samych utytułowanych głów, niestety jakość była taka że szkoda gadać.

Teraz przerabiam początki nerwicy dziecka spowodowane "terapią" w przedszkolu przez panią psycholog która zabrała się za to nieumiejętnie i nie chce słuchać zaleceń jak powinna dziecko prowadzić. Zastanawiam się jak się pozbyć "pomocy" ...

 

Powodzenia

[lump praski]

Jest bardzo dobra pani psychiatra w osrodku na Sadybie. Ale musze zadzwonic do Warszawy zapytac sie o namiary i jak ten osrodek sie nazywa bo juz mi umknelo - wyciagala moja dobra kolezanke z depresji .

 

Mozna tez sprobowac na Sobieskiego chyba musi byc tam jakas przychodnia - z kolei kolezanka mojej corki tam sie leczyla i tez nie bylo zle.

 

Wbrew temu , ze Sobieskiego jest biedne jest to wiodacy i szkoleniowy osrodek na Mazowszu z bardzo dobrymi specjalistami.

[lump praski]

Osrodek na Sadybie nazywa sie Mabor .

 

Kiedys byla tam jedna pani psychiatra , teraz moze jest wiecej, ale podobno jest to bardzo dobra przychodnia.

[jkrzyz]

Osrodek na Sadybie nazywa sie Mabor .

 

Kiedys byla tam jedna pani psychiatra , teraz moze jest wiecej, ale podobno jest to bardzo dobra przychodnia.

 

Dziękuję lumpie, może wkrótce się przekonam czy rzeczywiście są dobrzy.

[lump praski]

Jesli sa jakies problemy zdrowotne czy jesli chodzi o zdrowie fizyczne czy psychiczne trzeba szukac pomocy ......nie skreslaj Sobieskiego ....Mabor jest dobra przychodnia, ale podobno dosc droga.....byc moze mozna to samo uzyskac na Sobieskiego w ramach ubezpieczenia.

[bobiczek]

zdradźcie - co może spowodować wizyte?

jestem nie tyle ciekawski - co zdziwiony

[BK]

No właśnie - warto żeby autorka wątku napisała o co chodzi, bo psycholog czy pedagog ma specjalizację, jeden zna się na zaburzeniach zachowania, inny specjalizuje się w terapii rodzinnej, jeszcze inny w uzależnieniach etc.

 

Zbyt rzadko chodzimy z dziećmi do specjalisty, wydaje nam się że sami ze wszystkim dajemy radę, albo że pójście do psychologa oznacza że dziecko jest chore psychicznie i jest to powód do wstydu przed rodziną (trzeba się tłumaczyć przed teściową etc.)

 

Kiedy warto szukać pomocy psychologa:

dziecko jest "niegrzeczne" (ja nie wierzę w niegrzeczne dzieci, zawsze zachowanie coś sygnalizuje)

dziecko jest nadpobudliwe

ma problemy z koncentracją

ma 5 lat i nie rysuje

mało mówi

wydaje nam się że nad dzieckiem nie panujemy, nie rozumiemy

dziecko jest zbyt nieśmiałe]

dziecko unika kontaktów z rówieśnikami

źle radzi sobie w grupie

mówi że dzieci go nie lubią

nie radzi sobie ze stresem

etc.

 

Czasem okazuje się że my coś musimy poprawić jako rodzice, choć z mojego doświadczenia specjaliści zbyt często kłada "winę" po stronie rodziców - bo tak jest najłatwiej, nie trzeba się wysilać na specjalne diagozowanie etc.

 

Jeśli traficie do dobrego specjalisty to może podsunąć ciekawe uwagi - np. że zachowanie może być efektem diety (za dużo cukru - psychologowie zgadzają się że cukier powoduje lub przyczynia się do nadpobudliwości) lub nawyków - za mało ruchu etc. Może być tak że dziecko ma problemy z przetwarzaniem zmysłów - tzw integracja sensoryczna - i często okazuje się że dziecko które nie chce rysować nie jest leniwe ale ma po prostu problem z utrzymanie kredki w dłoni bo nie panuje nad nią. Ma np. niedowrażliwość lub obniżone napięcie mięśniowe i wymaga specjalnych ćwiczeń. Lub jego układ przedsionkowy (błędnik) lub proprioceptywny (czucie głębokie czyli świadomość własnego ciała) wymaga terapii, ćwiczeń. Np. jeśli dziecko się cały czas kręci lub chodzi na palcach.

 

Może się okazać że dziecko reaguje zazdrością o rodzeństwo etc.

 

Jaki problem ma autor wątku, to może ktoś coś poradzi gdzie iść.

[lump praski]

zdradźcie - co może spowodować wizyte?

jestem nie tyle ciekawski - co zdziwiony

 

Z reguly - powazny problem i choroba.

 

To samo co kaze ci isc do lekarza jak masz goraczke i kaszlesz.

 

A co cie tak dziwi ? Nie korzystasz nigdy z uslug lekarza ?

[bobiczek]

Zbyt rzadko chodzimy z dziećmi do specjalisty, wydaje nam się że sami ze wszystkim dajemy radę, albo że pójście do psychologa oznacza że dziecko jest chore psychicznie i jest to powód do wstydu przed rodziną (trzeba się tłumaczyć przed teściową

 

to co piszesz to jedno, ale bywa i odwrotnie.

Ja specjalisty dziecięcego nie potrzebowałem, ale raz przy okazji pobytu syna w szpitalu, specjalista sam sie znalazł.

No i ta pani "specjalistka" wezwała nas na rozmowę.

 

Podpytywać zaczęła aż na koniec wypaliła z grubej rury.

 

1. w rodzinie chyba panuje przemoc

2. ja nadużywam alkoholu

3. syn ma poważne problemy

4. żona nie dba o dom i chyba nie gotuje obiadów

 

wszystko to wydedukowała za sprawą rysunku narysowanego przez syna w którym za dużo było czarnej kredki.

Ten "synuś" miał już wtedy 15 lat i był bykiem równym prawie mnie.

Jak go spytałem potem dlaczego namalował czarne domy i drzewa, to sie zaśmiał że nie miał innych kredek, a rysować mu kazali.

No to "se rysował"

Śmialiśmy sie z tej diagnozy wszyscy razem.

Ale to tak na marginesie tylko co do kompetencji i wiary w psychologa dziecięcego, zaznaczam że na pewno nie każdego

[Amtla]

Tak przy okazji mojego sąsiedniego wątku tu zajrzałam....i zupełnie nie wiem co z tym psychologiem dziecięcym.

 

Wśród znajomych ,miałam fatalny przypadek psychologa "dla dorosłych," więc mam sporo uprzedzeń.

[Żelka]

No bo psycholog to tez czlowiek

Tak samo jak sa zly kucharze, kierowcy, nauczyciele, lekarze, sprzataczki.., tak samo i tutaj...

Tyle, ze zla sprzataczka mniej zaszkodzi niz zly lekarz lub psycholog.

Ale sa tez dobrzy specjalisci i wtedy moga duzo pomoc, bo przeciez zaden czlowiek nie zna sie na wszystkim i nikt nie jest samowystarczalny....

Dlaczego idzie sie do psychologa lub psychiatry?? No moj Boze, chyba nie da sie lepiej tego ujac niz juz napisala to lump praski.., dlatego, ze potrzebujemy pomocy...

O konkretach nie ma co mowic, bo jest ich tyle co ludzi i ich losow...

[BK]

bobiczek - ja o tym samym pisałam - pożal się Boże "specjaliści" co każą rysować - obciach, ale niektórzy psychologowie w to wierzą, ba, nawet prace doktorskie piszą o tych bzdurach co niby z dziecięcych rysunków widać.

Dlatego trzeba pytać o opinie o specjalistach ...

[Żelka]

Ej, no widac, widac duzo.

Ale obrazki to dodatek tylko dodatek. Tamten chyba badal tylko obrazek a o pacjencie zapomnial.

No ja nie moglam, jak przeczytalam, ze kazali rysowac a innej farby nie bylo, to sie usmialam.., ale Wam na pewno do smiechu nie bylo.

Samo zycie.

[jkrzyz]

No właśnie - warto żeby autorka wątku napisała o co chodzi

 

Autorek, tak gwoli ścisłości.

A chodzi o sprawy bardzo prywatne, więc nie nadające się do publikacji na forum.

 

A ogólnie, to jakoś chyba normalne wydaje mi się, że jak nie wiem, co mam robić, to szukam jakiegoś źródła wiedzy. Najlepiej związanego z tematem.

Więc jak problem jest natury psychologicznej i na dodatek dotyczy dziecka, to psycholog dziecięcy jest nie najgorszym wyborem.