granice wolno?ci jednostki

[magmi]

Uważam, że wrzucenie w tej ankiecie do jednego worka partnera życiowego i dzieci jest nieporozumieniem.

Inaczej nalezy traktować, i traktuje się, dorosłą osobę którą wybralismy żeby dzielić z nią życie, a inaczej (i zależnie od wieku) dziecko, które nie jest ani dorosłe, ani dojrzałe, które mamy obowiązek wychowywać i za które jesteśmy odpowiedzialni. Chyba, że mówimy o dorosłych i samodzielnych już dzieciach.

Ponieważ większość piszących skupiła się na partnerach, przyjmuję że o to chodzi...

[Gość anatema]

Oczywiście, że w granicach wieku - inny jest rodzaj zaufania do dzieciaka 12 -letniego, ale to zaufanie w jakiejs ograniczonej wersji, jednak powinno chyba być... Inny do partnera życiowego.

Ankieta sie rozrasta, cały czas dajecie dużo i bardzo dużo zaufania. Troche mnie to dziwi, ale to chyba specyfika tego miejsca.

Mamy tu dwie skrajności - zaufanie bezgraniczne - DLA MNIE nie będzie zdradzał - i Czerwoną Linię - która jest ostrzeżeniem przed czymś.. czym ? Jakie są granice tolerancji dla drugiej osoby ? Kiedy zapala się światełko - ocho, niebezpiecznie ?

 

Piszcie, proszę..

 

wasza wyklęta

[Gość]

zapomnieliście, że te prawa i nakazy dawno są nam dane, nie trzeba nic szukać

anatema, życze ci drugiego znaczenia tego słowa

staraj się - zobaczysz że można

ostańcie w pokoju, watpiący

[Gość koliber]

zapachnialo Ewangelią

a zycie nie takie proste jak 10 przykazan...

wciaz sie gmatwa, nie pasuje do reszty swiata nasz punkt widzenia

wciaz nie mozemy sie czuc naprawde wolni

wciaz nie mamy tej wolnosci, o jaka nam chodzi

[Ewunia]

Begraniczne zaufanie, jak i bezgraniczna wolność, są wg mnie nieporozumieniem. Tylko osoba bez doświadczenia życiowego może domagać się jednego i drugiego.

[ponury63]

Więc ja widocznie nie mam jeszcze złych doświadczeń, ale patrząc na świat przez ostatnie dni, zrozumiałem, że niemal dotknąłem tego absolutu... szkoda że tak późno...

I zgadzam się, że wszystko zostało już powiedziane... na Górze Synaj..

 

"Ostateczną instancją dla człowieka jest jego sumienie" [J. Tischner]

[tomek1950]

"Taka jest rola sumienia, że grube grzechy na drobne zmienia" Jan S.

 

Mogę tylko dodać, że dotyczy to wielu.

[Ewunia]

widocznie nie mam jeszcze złych doświadczeń

Szczęściarz z ciebie

[ponury63]

Żebyś wiedziala... aż dziesięć lat i jeden miesiąc zajęło mi odkrycie tego...

lepiej późno niż wcale

Absolut zaufania...

[ziaba]

Jeju..Ponury..ja nie mogę patrzeć na Twoją godzinę..bo mam wyrzuty sumienia..ja pod cieplusią kołdrą..a Ty o oparach egzystencjalizmu..no zawstydzasz mnie To prawda..Ewusia ma rację.Tylko ten..co wie..wie czego chce.

A reszta bywa tylko imaginacją.

Albo wiarą.

[ponury63]

Tylko wiarą... a wiara kończy się tam, gdzie zaczyna się zwątpienie.

I pozostaje juz tylko oszustwo... nie imaginacja....

nie mozna nazywać rzeczy eufemistycznie, dyplomatycznie,

bo zgaga potem jeszcze większa...

Jakby nie można było powiedzieć wprost - i to też byłby absolut.

Zakończonego zaufania.

[Gość anatema]

piszcie jeszcze... pomogliście mi w życiu..

piszcie...

[AgnesK]

To i ja się dopiszę, dziś. Zaznaczyłam ostatnią kategorię. I myślę, że nie dlatego, że nie mam doświadczenia życiowego, ale właśnie dlatego, że jestem niezależna i nie chcę, aby ktoś mnie kontrolował. Jeśli mój mąż będzie chiał mnie zdradzić, to mnie zdradzi, jeśli moje dziecko będzie chiało zrobić coś na "nie" to zrobi. Tyle jest rzeczy wokół nas, przez które człowiek może zwariować.... jeszcze to... ufam moim bliskim. Bez tego zaufania nie bylibyśmy rodziną. Wychodzę w czasie rozmowy telefonicznej do innego pokoju, jestem tutaj, piszę, spotykam się ze znajomymi i jeśli mój mąż miałby mi tego zabronić, robić mi z tego powodu awantury, czy wymówki, uprzykrzać życie znajomym mężczyznom... to nie bylibyśmy małżeństwem.

[tomek1950]

Agnes, świetnie. Tak trzymać. Uważam, że masz świętą rację.

[Gość pietja]

http://www.republika.pl/mcflis/gfx/baby.jpg

granice wolności

[Gość]

Widać kto kogo ..

[Gość]

smutne to, bardzo smutne

[tdxls]

Odpowiedź przedostania.

Bezgraniczne zaufanie powinienem mieć do Pana Boga a też niestety nie mam.

[Aga J.G]

Uważam że związek bez zaufania nie ma sensu, zaznaczyłam odp. przedostanią. Ufamy sobie nawzajem i uważam tak jak pisała AgnesK, że jak się ma coś stać to i tak sie stanie.

Pozdrawiam Aga.

[Józia S.]

Ta ankieta jest zbyt ogólna. Inaczej traktuje się męża a inaczej dziecko (a i to zależy w jakim jest wieku). Najbardziej komfortowo byłoby mieć bezgraniczne zaufanie, ale "przejścia" i "bagaż" życiowy to uniemożliwiają. Ja zaznaczyłam wariant środkowy. Przecież pewna kontrola świadczy nie tylko o ograniczonym zaufaniu, ale i o miłości i trosce. Jola