Miesięcznik Murator ONLINE

Skocz do zawartości

Kącik poezji własnej


Recommended Posts

Gość połówka pomarańczy

"Miłość"

 

nie jesień mnie zrodziła

nie jesień zabrała

latami mnie szukała

całe lata czekałam

 

mam marzeń mych pamiętniki

spisane serca biciem

i grają mi w sercu muzyki

i wreszcie cieszę się życiem

 

nie szukam wcale spełnienia

jestem i będę na wieki

drgają ukryte marzenia

jako mych ócz powieki

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • Odpowiedzi 222
  • Utworzony
  • Ostatnia odpowiedź

Najaktywniejsi w wątku

Gość grafomanka

DO S.

 

Za szklaną szybą komputera

Biegły do siebie serca dwa

w cyberprzestrzeni kwitła miłość.....

Serce odważne biegło dalej,

Ocean zmysłów pokonało.....

Na drugim brzegu pusty ląd.

B.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

"Matrix albo Virtual love"

 

tak piekne rzeczy

dzieją się w sieci

cuda i dziwy

w bajtów zamieci

 

słowa leczące

jak plaster na rany

uśmiech prawdziwy

nie skanowany

 

nie jest to przeca

zasługa serwera

ani Windows'a

czy Explorer'a

 

wszak byłoby tak

i bez procesora...

tak miało być, bo

przyszła ta pora

 

aby się bliźnim

cieszyć szalenie

dusz mieć cudowne

porozumienie

 

aby się karmić

słowami jak chlebem

kiedy się czuje

taką potrzebę

 

żeby wymieniać

myśli liryczne

radować się, wołać:

"jakie to śliczne!"

 

Komuś to jednak

strasznie przeszkadza

nie daje spać i

w życiu zawadza

 

jakiś Ktoś, gdzieś tam

szuka podłości

siedzi i palce

gryzie do kości

 

a tu... sielanka

cudowne chwile

dla takich chwil

wiem, po co żyję

 

prawdziwe spływa

słowo po słowie

nikt jednak o tym

cenzorom nie powie...

 

:D:D:D:D:D

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Nie łatwo jest otworzyć się,

pokonać strach

przed samym sobą.

Obdarować innych uczuciem,

zaufaniem, minutą uwagi.

Bo taki jest świat?

Jest taki, jaki jest!

Bo warto jest żyć!

Niezamykajmy serc

pomimo ran i żalu.

Pozwólmy obdarzyć się uczuciem,

zaufaniem, minutą uwagi.

Bo warto jest żyć!

Nie samemu.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

właśnie dla takich chwil

warto ze światem się męczyć

czekać na lepsze dni

nie dać się całkiem zadręczyć

 

zagryzać wargi i iść

nie myśleć, co boli i drażni

smakować jak grona kiść

szukać miłości, przyjaźni

 

i warto z życiem się bić

zagrać tą lepszą kartą

wiem to... wiem nie od dziś

na pewno, na pewno warto

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

dobrymi słowy karmicie

słodycz do ust mi wkładacie

by łatwiej przełknąć to życie

być może lepiej je znacie

niż ja

 

czasem tu śmiech perlisty

a czasem dzwon na trwogę

gorę jak płomień przejrzysty

bo mi to życie w nagrodę

cóż da ?

 

taplam się w cudo - mowie

tej wyspy kwieciem utkanej

chyba zatonę w tym słowie

zatracę się w tej otchłani

do dna

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Gość login nijaki

wymieszać krwie

oddechy złączyć

i kiedy we mnie

poczniesz już krążyć

 

jednym oddechem

pulsacją jedną

główną aortą

tak mi potrzebną

 

wtedy poczuję

żem życia wart

oddechy, krew...

bies! za nim czart!

 

szatański taniec

na słów parkiecie

jam żyw!

ja żyję!

przepadnij, świecie!!

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

piękne są słowa...

słowa nadobne

[raczej niemodne]

słowa dostojne

słowa upojne

słowa przemiłe

słowa zawiłe

słowa żarliwe

[aż niemożliwe]

słowa cudowne

słowa wymowne

słowa gorące

słowa pragnące

słowa otuchy

[jak miękkie poduchy]

słowa miłości

słowa zazdrości

słowa krzyczące

słowa milczące

słowa kłamliwe

słowa prawdziwe

 

słowa i słowa

to tylko słowa...

innymi słowy

tylko część mowy

 

dziś słowa są

a jutro ich nie ma

dzisiaj wspaniale

a jutro... schemat

 

mów do mnie

jeszcze

słowa...

złowieszcze...

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Złowieszczość słów ginie

w odchłaniach mglistych mowy

gdy czas łaski przeminie

na te morelowe rozmowy

 

unosi się w oddali moc

by utulić drżenie Twe

zawinie mowę w ciepły koc

i ukołysze serce Twe

 

Nastanie jasność, spokój tu

by wytrwać w tym co da los

Ukręcę bicz z piasku Mu

wyrośnie z ziemi niczym kłos

 

I strzeli z bicza tnąc na wskroś

poskromi wici macki czarcie

echa brzmienie posłyszy ktoś

łuczników wystawi na warcie

 

Podnosząc oczy na Twą twarz

obmytą deszczem meteorów

Odczytam mądrość którą dasz

mi odczuć w wieku pozorów.

 

Tak Koniec uleczy, serca Stróż

po tamtej stronie Cię odnajdę

w maglinie mętnej pełnej dusz

i z Tobą znowu dalej pójdę.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

czy dane jest nam razem iść

w dalekie zbyt krainy ?

wyruszam choćby zaraz, dziś

nie traćmy ni godziny !

 

będę Ci drogą, będę mapą

kompasem, kiedy trop się zgubi

aby nie dopadł nas swą łapą

czas podły... co nas teraz łudzi

 

ułuda straszna to, bo przecież

chce zburzyć wszystko co zastane

rewoltę zrobić w naszym świecie

nie patrząc na to, co raz dane

 

w Twe ręce złożę podły los

czekałem tego wszak latami

oby nie wzięły nas na stos

czarty, co ślepią wciąż za nami

 

wierzę w szczęśliwy drogi kres

że nie popłyną gorzkie łzy...

wierzę, że nie potrzeba łez

by obmyć serce... starczysz Ty

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

a ukochana książka

jest jak bliska osoba

choć znamy ją na wylot

coraz bardziej nam się podoba

 

i można ją po czytaniu

zatrzasnąć jak wieko skrzyni

można też zamknąć tak cicho

kartki musnąć palcami czułymi

 

i na najwyższą półkę

odłożyć ją z powrotem

by móc... zawsze

wrócić do niej... potem...

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Promienie krwiste na nieba szkle

przeniosły obraz Twój znów

bym mogła dotknąć go we mgle

kontur nadziei naszych snów

 

Pędząc tak gorzko smakuje noc

W spojrzeniu jawą stałeś się dziś

dźwięczącym głosem jak mieczem tnąc

perłą stoczyłeś walkę gdzieś

 

Zamknełam oczy a światłość szat

na ręce słodkie wzięła swe mnie

Otarła łzę ze śnieżnych lat

i majową wiarą na nowo tchnie.

 

Wtopiłam się w białej kory gipsowy pył

by tchnienie szczęścia namiastkę dać

zachodnim słonkiem dzień się skrył

Jedyna Myśl da o sobie znać.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Przed sztalugami stoi malarka

Na białym płótnie maluje duszę swoją.

Farba strugami znaczy ślady istnienia,

Mistyczne lśnienie,fatamorganę

Ze snu poświatę,mgławice myśli.

 

Przed sztalugami stoi malarka

Maluje wiosnę jesienią

Zimie dodaje czerwieni

Ceruleum blue niebem się rodzi.

 

Łzy farby po płótnie płyną

Grają symfonią kolorów

Nuty barwników lawują po bieli

Spod pędzla krzyk wypływa....

 

Przed sztalugami stoi malarka

Za jeden grosik duszę swą sprzeda.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

stary człowiek przybity istnieniem

powolutku po parku chodzi

twarz wygięta straconym pragnieniem

żalem za tym, czego nigdy nie zrobił

 

"dziadek", "starowina" - krzyczą za nim młodzi

co w objęciach się tulą bez miary

a on patrzy tak smutno... i chodzi

tak dostojnie... a jakby bez wiary

 

i wspomnienie tylko już mu pozostało

cudnych chwil, co zbyt dawno odeszły

czy wystarczy? czy może zbyt mało...

lat straconych nie zliczy... już przeszły...

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dołącz do dyskusji

Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.

Gość
Odpowiedz w tym wątku

×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Usuń formatowanie

  Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL.




×
×
  • Dodaj nową pozycję...