I chciałabym i się boję

[Paty]

moja szwagierka miała również problemy z zajściem w ciążę ze względów medycznych ( guzy na jajniku, dwie ciąże pozamaciczne) lekarz powiedziała że tylko........ CUD może im pomóc .............z racji tego ze są głęboko wierzący metodę in vitro odrzucili i w zasadzie pogodzili się z tym że nie będą mieć dzieci, poświęcili sie swoim pasjom, pracy ................i dzisiaj od momentu postawienia przez lekarza diagnozy i stwierdzenia że on nic już nie może................CUD zdarzył się TRZY RAZY ...................mają trzy cudowne dziewczynki 12 lat, 9 lat i 2 lata ................w ich przypadku powiedzenie WIARA czyni cuda sprawdziło się w 300 % ( a ostatnią dziewczynkę urodziła mając 40 lat)............

[unplugged]

Madziorex

 

Mam nadzieję i z całego serca życzę, żeby Wasza sytuacja materialna się ustabilizowała.

Piszę o pieniądzach, bo jestem przekonana, że bebika doczekacie!

 

To nie puste- pocieszające gadanie.

Jesteś młoda i w sytuacji kiedy problem niepłodności nie dotyczy Twojego zdrowia- szanse na skuteczne invitro są naprawdę duże.

 

Nie rezygnujcie z budowy domu, chyba że naprawdę nie będzie innego wyjścia.

Gdzieś przecież z tym dzieciaczkiem trzeba będzie mieszkać

No i jest to doskonały sposób na odwrócenie myśli na inny temat!

Rzecz bezcenna w sytuacji kiedy pragnienie dziecka przesłania wszystko i próbuje odebrać sens jakimkolwiek innym działaniom.

 

Wiem co piszę.

Z doświadczenia.

 

Mocno Cię przytulam.

Jeśli masz ochotę na priv.,bo to w sumie dość intymny temat- nie wachaj się - pisz. Dla mnie dawno temu przestał być intymny

 

Mnóstwo Ciepła przesyłam i pozdrawiam!

Pamiętaj- Wasze życie jest TERAZ.

Nie zacznie się dopiero kiedy urodzicie dziecko.

Wtedy tylko się zmieni

[magdau]

Podpisuję się obiema rękami pod postem unplugged.

 

Temat również przerobiłam na własnej skórze.

U nas zapowiedź olbrzymich problemów z płodnością pojawiła się właściwie równolegle do rozpoczęcia budowy domu.

Po pół roku mieliśmy diagnozę, cały 2008 i połowę 2009 trwały starania.... w zwiazku z tym byliśmy cały czas na emocjonalnej huśtawce takiej, że nie miałam siły żeby jeszcze stresować sie budową.

Temat domu często angażował myśli i siły pozwalając oderwać się od "nakręcania" w temacie prokreacji.

2 tygodnie po przeprowadzce okazało się, że jestem w ciaży.

W tym momencie efekt naszych działań "zatankowany do pełna" śpi sobie słodko pozwalając mi napisać ten post

 

Madziorex nie powiem Ci co powinniście zrobić.

U nas strategia działania na obu frontach i nie planowania zbyt wiele okazała się skuteczna, czego i Wam życzę.

 

Nie zamartwiaj się- zawsze jest jakieś wyjście.

 

Jak bedziesz chciała to pisz na priva - dla mnie to jest ciagle cholernie emocjoalne, ale intymne podobnie jak dla unplugged już dawno być przestało.

 

Pozdrawiam serdecznie.

[Madziorex]

Dziękuję Wszystkim za dobre słowa. Jedną rzecz muszę powiedzieć od czasu jak się zaczęły problemy z płodnością dostaliśmy mnóstwo psychicznego wsparcia od ludzi i chyba żadnego złego słowa. Pomaga to bardzo.

 

A w pracy taka zadyma na razie, że nawet nie ma chwili o czym innym pomyśleć. Może też i dobrze, bo ledwo się zorientujemy, a się okaże co z pracą, wynikami, itp.