Cycki ....

[Ojgyn z Pnioków]

Mój kamrat Ecik łod Pytlicki to sie łostatnio jakisik łoklapniynty i na fresie posmorszczany zrobiół. Na isto, niymocny. I to niy coby go łorôz cosik targało. To niy. Ino wiycie, mu sie ciyngiym zdo – a prawiół mi to na słodach we naszyj siyni – iże na co ci wejzdrzi, to sztyjc widzi babskie cycki.

Widza, iże sie karlus tropi – bo to idzie ło rozum przińść – tociech go smówiół, coby poszôł do dochtora.

Pokwanckôł sie Ecik do lazarytu i môcie anóng? Trefiół choby na łostuda na gryfnô dochtórka. Ta mu sie kôzała zicnóńć na taki skórzanny hoker, wybadała co i jak, i zacynô:

– Panie Pytel, a pedzóm mi Łóni – a pokazuje mu apluzina – co łóni widzóm ?

– Anó, dochtórko – pado Ecik – to je jedyn cycek babski.

– Hm, ... a terôzki coście panie Pytel dojzdrzili? – pytô sie ta dochtórka i pokazuje mu gryfnó, zowcitô birna.

– Tyż babski cycek – pado côłkiym na richtik Ecik.

Dochtórka sie tak ździebko zgańbióła, lica ji sie zacerwiyniyli, filuje tak naobkoło po tyj izbie i łorôz pokazuje Ecikowi taki epny weker, kiery tyczół we winklu izby.

– Mogóm mi łóni pedzieć co jim sie przipóminô?

Ecik luknół ze zadku, kuknoł z przodku, robi sie cerwióny na pysku i tak côłkiym po cichuśku – a ciyngiym sie gawcy na tyn pyndel łod zygara, kiery kiwô sie rółz w lewo, rółz we prawo – kiwô gowóm nikiej tyn pyndel ze tego srogigo zygôra.

Kuś-kuś, kuś-kuś, kuś-kuś, tak choby kuskowoł dwa babskie cycki.