Dom w Mirabelkach - moje wnętrza, wizualizacje i inspiracje

[reni1980]

London no widzisz, a ja bym darowała swoje życie żeby ocalić męża i dziecko.

 

i ja też,

wogóle pojebany wybór, dajcie spokój

[london23]

Ta spluwa to przenośnia moje Panie

[Magda_lena85]

mając dziecko ( a mam tylko jedno) powiem, że ono jest najważniejsze i każda matka zrobi dla swojego dziecka wszystko żeby miało normalny dom i rodzinę. Kobieta jak trzeba to się na siłe przystosowuje - wszystko dla dziecka.

Nie wiedziałam, że się tak da dopóki nie urodziłam

[london23]

mając dziecko ( a mam tylko jedno) powiem, że ono jest najważniejsze i każda matka zrobi dla swojego dziecka wszystko żeby miało normalny dom i rodzinę. Kobieta jak trzeba to się na siłe przystosowuje - wszystko dla dziecka.

Nie wiedziałam, że się tak da dopóki nie urodziłam

 

Właśnie o tym mówię może nie do końca potrafię ubrać to w słowa:rolleyes: to jest ten wybór spluwa jest tu przenośnią ,i nie chodzi o to by być świętym i oodawac swoje życie

[reni1980]

london to chyba źle to ujęłaś w słowa:lol2::lol2:

[london23]

Bywa Reni ale staram się

[Magda_lena85]

też zrozumiałam odwrotnie

[Venus_m]

London oki dajemy już spokój

 

a ja tak myślę, że dziecko jest najważniejsze jeżeli między partnerami układa się różnie, jeżeli dobrze to partner zawsze na I-szym miejscu

[london23]

Oki:hug:

[reni1980]

jeżeli dobrze to na równi;)

[julcia1979]

Witajcie Usiądę i miło spędzę z Wami czas do 15

 

London oki dajemy już spokój

 

a ja tak myślę, że dziecko jest najważniejsze jeżeli między partnerami układa się różnie, jeżeli dobrze to partner zawsze na I-szym miejscu

 

też to zauważyłam.

Dla mnie dziecko jest na pierwszym miejscu. Chociaż Oli ma 3,5 roku często nie mogę uwierzyć, że go mam, że było mi dane mieć dziecko. I chociaż powiściel z niego okropny tak mocno go kocham, ze aż boli

 

Miłego popołudnia dziewczynki

[Magda_lena85]

dokładnie - nie wyobrażam sobie 1.partner 2 .dziecko

nr 1 kobieta jak już hahah

[Venus_m]

Julcia miłego miłego

 

piszcie tu sobie ja idę pracować

[london23]

A ja już nic nie powiem:p

[Magda_lena85]

Classic pięknie to napisałaś

[reni1980]

dla mnie dziecko jest równoprawnym członkiem rodziny, tak samo jak ja i tata, ale jego potrzeby musimy zaspokoić w pierwszej kolejności bo samo nie potrafi tego jeszcze zrobić, nawet często kosztem naszych. stąd często mówienie, że dziecko "jest ważniejsze".

My jako dorośli rozumiemy, że na jakiś czas trzeba odłożyć pewne przyzwyczajenia, plany. bez patosu, tak w codziennym życiu, kawa poźniej bo dziecko sie obudzilo, zarwana noc bo ząbkowanie, prysznic nie wtedy kiedy chcę, tylko wtedy kiedy Tata jest w domu. ale to jest po prostu szanowanie innej osoby w domu-uwzględnianie jej potzreb i dostosowywanie się do nich. przecież w codziennym życiu wobec partnera (często), rodziców, gości (zazwyczaj) tak samo się dostosowujemy, ich potrzeby zaspokajamy najpierw:)

 

 

ot bardzo mądrze, u mnie tak właśnie jest

 

venuska o 14 za robotę się bierzesz, przecie za niedługo do domu:)

[Ilona Agata]

Magda, a wracając do Twojego problemu - Twój mąż pracuje za granicą?

Nie ma możliwości, żeby wrócił do Polski? Albo żebyś Ty się do niego przeniosła?

 

Sorry za szczerość, ale moim zdaniem nie może być dobrze w małżeństwie na odległość, na dłuższą metę to się nigdy nie sprawdzi .

[Magda_lena85]

ja niedługo kończę - muszę do Lidla zajechać po owoce i inne bo w domu pusto.

 

W ogóle to ceny owoców mnie przerażają - wczoraj kartonik mały malin i 300 g borówki amerykańskiej ( bo to 2 porcje młodego hahah ja nie lubie) i zapłaciłam 17 zł... za 2 rzeczy...nosz oszaleli

 

Ilona - maż ma firmę i zlecenia bierze zagraniczne - nie ma stałego punktu bo miasta różne i państwa (Niemcy, Szwajcaria) ale Zleceniodawca jeden.

Może pracować i brać zlecenia lokalne - ale wiadomo kwestia kasy.

Ja się nie przeniosę - musiałabym zagranicą na zmywaku chyba pracować - z moim zawodem nie da się przekwalifikować a po aplikacji to już w ogóle.

Edytowane 23 Lipca 2013 przez Magda_lena85

[julcia1979]

My mieliśmy to szczęście, że zaczęliśmy się spotykać z mężem kiedy ja byłam nastolatką, on miał 20 lat. Syn urodził nam się po ok 15 latach znajomości, więc co mieliśmy razem zrobić zrobiliśmy itd a kiedy urodził się mały on był dla nas najważniejszy. Niestety sprawy "inne" były na drugim planie ale taki jst kolej rzeczy. Na wszystko przyjdzie czas. I nie wyobrażam sobie męża, który byłby zazdrosny o dziecko, o czas ktory jemu poświęcam. Jak Boga kocham - wystawiłabym mu walizki za próg ;)

[Ilona Agata]

dla mnie dziecko jest równoprawnym członkiem rodziny, tak samo jak ja i tata, ale jego potrzeby musimy zaspokoić w pierwszej kolejności bo samo nie potrafi tego jeszcze zrobić, nawet często kosztem naszych. stąd często mówienie, że dziecko "jest ważniejsze".

My jako dorośli rozumiemy, że na jakiś czas trzeba odłożyć pewne przyzwyczajenia, plany. bez patosu, tak w codziennym życiu, kawa poźniej bo dziecko sie obudzilo, zarwana noc bo ząbkowanie, prysznic nie wtedy kiedy chcę, tylko wtedy kiedy Tata jest w domu. ale to jest po prostu szanowanie innej osoby w domu-uwzględnianie jej potzreb i dostosowywanie się do nich. przecież w codziennym życiu wobec partnera (często), rodziców, gości (zazwyczaj) tak samo się dostosowujemy, ich potrzeby zaspokajamy najpierw:)

 

classic, rzeczywiście jest dokładnie tak, jak napisałaś .

Mąż jest tak samo ważny jak dziecko, ale mąż to już duży chłopiec i zrozumie, jak np. nie zrobię mu obiadu, a dziecko obiadek dostać musi i koniec.

 

Tak naprawdę kiedy w naszym domu pojawiło się dziecko, to mi było najtrudniej zrozumieć, że już nie jestem JA, tylko MY, tzn. moje potrzeby na bok, tak jak piszesz: sen, kawa, jedzenie, prysznic itp. w wolnej chwili, a nie kiedy ja mam na to ochotę.

 

To było ciężkie do zaakceptowania, że nie żyję już dla siebie, być może innym przychodzi to z łatwością, mi się oczy otworzyły i zrozumiałam, jaka jestem samolubna, hihi .